ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 272/593

ธรรมะเพื่อประชาชll นิยาม หรือ ผังของสรรพสิ่ง ภิกษุที่เห็นเหตุการณ์ได้พากันกราบทูลถามถึงเรื่องทั้ง ๓ นี้ กับพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ประทับนั่งแสดงธรรมในพระเชตวัน พระศาสดาตรัสว่า นั่นมิใช่เพราะผู้อื่นกระทำ แต่เป็นกรรมที่ เขาได้ทำไว้เองในอดีต เมื่อจะทรงนำเรื่องในอดีตมาแสดง จึงตรัส ว่า กาตัวนั้นเคยเกิดเป็นมนุษย์ ตอนนั้นเขาไม่สามารถฝึกโคดื้อ ตัวหนึ่งได้ จึงทําฟ้อนฟางเป็นวง แล้วสวมคอโค จากนั้นก็จุดไฟ โคถึงแก่ความตายอย่างอนาถ บัดนี้ กรรมนั้นมิได้ละทิ้งกาตัวนั้น แม้จะบินอยู่ในอากาศ ไฟก็ยังลอยขึ้นไปลุกไหม้ได้ ส่วนเรื่องที่สอง หญิงนั้นก็เคยเกิดเป็นหญิงในชาติก่อน ไม่ว่านางจะไปไหนจะมีสุนัขตัวหนึ่งคอยวิ่งติดตาม แม้ห้ามมัน วิ่งตาม มันก็ไม่ยอมไปไหน ทำให้เพื่อนๆ หัวเราะเยาะเย้ยนาง เป็นประจําว่า นางเป็นพรานสุนัข วันหนึ่งนางตัดสินใจเอาหม้อ ใส่ทรายผูกคอสุนัขแล้วเหวี่ยงลงไปในน้ำ กรรมนั้นจึงไม่ปล่อย ทําให้นางต้องจมลงในมหาสมุทร เช่นเดียวกับที่นางทำไว้กับ สุนัขตัวนั้น แม้เรื่องที่สาม ภิกษุเหล่านั้นก็เช่นกัน เคยเกิดเป็นเด็ก เลี้ยงโค วันหนึ่งพวกเขาพบเหี้ยตัวหนึ่งเข้าไปในรู ก็หวังจะจับ เมื่อจับไม่ได้ก็หักกิ่งไม้คนละกำมือมาปิดรู เพื่อหวังจะมาจับใน วันรุ่งขึ้น แต่ลืมถึง ๗ วัน ครั้นถึงวันที่ ๗ พวกเด็กกลับมาที่