ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 216/593

ธรรมะเพื่อประชาช วิธีตอบแทนคุณ ของญา าติโยมอย่างอริยะ ๒๑๕ เพียงนั้น กระทั่งสามารถขจัดอวิชชา คือ ความไม่รู้ให้หมดสิ้นไป ตกไป ไม่ให้ค้างคาอยู่ในใจ คงเหลือไว้แต่คุณงามความดี วิชชา ความรู้แจ้ง และความบริสุทธิ์ล้วนๆ ดังนั้นวิชชาจึงเป็นอริย ทรัพย์อันประเสริฐ ที่ต้องศึกษาและกระทำให้มากขึ้น ในบรรดาสิ่งที่เดินด้วยเท้า พระสงฆ์เป็นผู้ประเสริฐสุด ที่พระพุทธองค์ตรัสเช่นนี้ เพราะพระสงฆ์เป็นเนื้อนาบุญของโลก ท่านบำเพ็ญเนกขัมมบารมี มุ่งที่จะชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาด บริสุทธิ์ ฝึกฝนตนเองให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ แสวงหา ความสุข และความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง ไม่ข้องเกี่ยวใน เบญจกามคุณที่ชาวโลกส่วนใหญ่มักจะหลงยึดติดกัน พยายาม ที่จะสลัดออกจากภพทั้งสาม เพื่อไปสู่อายตนนิพพาน เพราะฉะนั้น ผู้ที่ได้ทำบุญกับพระสงฆ์ด้วยจิตเลื่อมใสกันจริงๆ อานิสงส์ อันเลิศย่อมบังเกิดขึ้นทันตาเห็น *ดังเช่นในสมัยพุทธกาล มีชายเข็ญใจคนหนึ่งปรารถนา ที่จะถวายทานแก่พระภิกษุสงฆ์ แต่เนื่องจากความยากจน จึงนำอาหารตามมีตามได้ของตนน้อมเข้าไปถวายพระ ด้วยเหตุที่ ภัตตาหารนั้นไม่ประณีตเท่าที่ควร ภิกษุรับมาแล้วจึงไม่ได้ฉัน เพราะในสมัยนั้นสาธุชนถวายแต่อาหารที่ประณีต พระภิกษุก็ไม่ *มก. เล่ม ๓๓ หน้า ๒๔๙