ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
สำรวมจิตเพื่อชีวิตที่สมบูรณ์
៧៩
และขอพักอาศัยอยู่กับท่าน เมื่อได้เห็นทัศนียภาพอันตระการตา
ของจิตรกรรมฝาผนังในถ้ำแห่งนั้น ทุกรูปต่างตะลึงในความ
สวยงาม ที่จิตรกรได้บรรจงแต่งแต้มลงไป ด้วยความศรัทธา
เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ภาพที่เห็นเป็นประดุจว่า พระบรมศาสดา
ยังทรงพระชนม์ชีพอยู่ ภิกษุทุกๆ รูป ได้เที่ยวเดินชมด้วยความ
ปีติใจ เพราะไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน แล้วมาเล่าให้พระเถระฟัง
ด้วยความชื่นชมยินดียิ่งนัก
พระเถระได้ฟังดังนั้น จึงบอกว่า “กระผมอยู่ที่นี่มาตั้ง
๖๐ พรรษา ไม่เคยรู้เลยว่า ที่นี่มีภาพมหาภิเนษกรมณ์ของ
พระพุทธเจ้าประดิษฐานอยู่ อาศัยพวกท่านทั้งหลายผู้มีนัยน์ตา
นั่นแหละ จึงทำให้ผมได้รู้ในวันนี้นี่เอง” คำพูดของพระเถระ
ได้สะกิดใจเหล่าภิกษุอาคันตุกะที่มาขอพักอาศัยว่า “พระเถระ
เป็นผู้มีความสํารวมอินทรีย์มาก ใจท่านมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวอยู่กับ
การปฏิบัติธรรม เพื่อความหลุดพ้นอย่างเดียวจริงๆ” ทำให้ภิกษุ
อาคันตุกะเกิดแรงบันดาลใจ ที่จะฝึกตัวเช่นท่านบ้าง
ความสำรวมอินทรีย์ของพระเถระนี้ แม้ต้นกากะทิง
ซึ่งเป็นต้นไม้แห่งการตรัสรู้ธรรม อยู่หน้าถ้ำที่ท่านอาศัยอยู่
พระเถระก็ยังไม่เคยแหงนดูต้นไม้นั้นเลยรู้เพียงว่ามีอยู่เท่านั้นเอง
ต่อเมื่อเกสรของต้นไม้นั้น ร่วงหล่นลงมาบนพื้นดินตามฤดูกาล