การเดินทางไกลในวัฏสงสาร : หน้า 68/593

Dsuem ประชาช ออ ก แ บ บ ชี วิ ต ด้วยตนเอง (๒) ๖๗ การเดินทางไกลในวัฏสงสารของมนุษย์ และสรรพสัตว์ ทั้งหลาย เพื่อมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ไม่ใช่ทำกันลำพังเพียงคน สองคน แต่จะต้องสร้างบารมีกันเป็นทีมใหญ่ ต้องประสานใจ ทุกดวงให้เป็นหนึ่งเดียวกัน และประสานงานกันอย่างมี ประสิทธิภาพ ซึ่งการทำงานเป็นทีมนั้น สมาชิกทุกคนในทีม จะต้องเป็นกัลยาณมิตรให้กับตนเองและเพื่อนร่วมทีมด้วย เพื่อช่วยกันประคับประคองไปให้ถึงจุดหมายปลายทาง อีกทั้ง ต้องอาศัยกำลังใจที่เข้มแข็งมุ่งมั่นเด็ดเดี่ยว ต้องทุ่มเทสร้าง บารมีชนิดเอาชีวิตเป็นเดิมพัน จึงจะไปถึงที่หมายได้อย่าง ปลอดภัยและมีชัยชนะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกำลังใจภายในที่เกิด จากใจหยุดนิ่ง จนเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในนั้น เป็นสิ่งที่สำคัญ เหนือสิ่งอื่นใด มีธรรมภาษิตที่เทวดากล่าวต่อเบื้องพระพักตร์ของ พระบรมศาสดาว่า “คนตระหนี่กลัวภัยใดย่อมให้ทานไม่ได้ ภัยนั้นนั่นแล ย่อมมีแก่คนตระหนี่ผู้ไม่ให้ทาน คนตระหนี่ย่อมกลัวความหิว และความกระหายใด ความหิวและความกระหายนั้น ย่อม ถูกต้องคนตระหนี่นั้น ผู้เป็นพาลทั้งในโลกนี้และในโลกหน้า เพราะฉะนั้น บุคคลควรกำจัดความตระหนี่อันเป็นสนิมในใจ