ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรร
ความสุขของพระโสดาบัน
๓๗๒
ภิกษุสงฆ์กราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ น้ำในสระ
โบกขรณีนั่นแหละมากกว่า น้าที่ชายคนนั้นใช้ปลายหญ้าคาจุ่ม
ลงไปครั้งเดียวมีประมาณน้อยเหลือเกิน
น้ำที่ชายคนนั้นได้ เมื่อ
เทียบกับนํ้าในสระโบกขรณี ย่อมไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ๑๐๐ ไม่เข้า
ถึงเสี้ยวที่ ๑,๐๐๐ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ๑๐๐,๐๐๐ เลย พระเจ้าข้า”
พระพุทธองค์ทรงอธิบายว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย
เหมือนอุปมาที่เธอได้ฟังแล้ว คือ ความทุกข์ที่หมดไปของบุคคล
ผู้เป็นอริยสาวก ซึ่งสมบูรณ์ด้วยสัมมาทิฏฐิ บรรลุอริยมรรคแล้ว
มีมากกว่า ส่วนความทุกข์ที่ยังเหลืออยู่มีประมาณน้อย
ความทุกข์ที่จะมีมาอีก ๗ ชาติเป็นอย่างยิ่งนั้น เมื่อเทียบกับ
กองทุกข์ที่หมดสิ้นไป ซึ่งมีอยู่ในครั้งก่อนแล้ว ย่อมไม่เข้าถึงเสี้ยว
ที่ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่ ไม่เข้าถึงเสี้ยวที่
๑๐๐
9,000
๑๐๐,๐๐๐ เลย
ภิกษุทั้งหลาย การได้บรรลุอริยธรรมย่อมให้สำเร็จประโยชน์
ใหญ่อย่างนี้แล”
เพียง ๒ พระสูตรที่ยกขึ้นมากล่าวไว้นี้ พวกเราทุกคน
คงพอจะเห็นชัดแล้วว่า พระโสดาบันอริยบุคคล ท่านมีคุณวิเศษ
สามารถตัดความทุกข์อันเกิดจากการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏ
สงสารได้ โดยท่านจะมาอุบัติเกิดอีกเพียงไม่กี่ชาติเท่านั้น
ในสมัยพุทธกาลผู้ที่ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบันมีมากมาย