ข้อความต้นฉบับในหน้า
วิธีเตรียมตัวตาย
๔๗๐
มีใบอ่อนและใบแก่อันหนา มีเงาหนาทึบ ลำดับนั้น บุรุษผู้มี
ตัวอันความร้อนแผดเผา ครอบงำ เหน็ดเหนื่อย สะทกสะท้าน
หิวกระหาย มุ่งมาสู่ต้นไม้นั้นแหละ โดยมรรคาสายเดียว
บุรุษผู้มีจักษุเห็นเขาแล้ว จึงกล่าวอย่างนี้ว่า บุรุษนี้ปฏิบัติ
อย่างนั้น ดำเนินอย่างนั้น และขึ้นสู่หนทางนี้ จักมาถึงต้นไม้
นี้ทีเดียว โดยสมัยต่อมา บุรุษผู้มีจักษุนั้น จึงเห็นเขานั่ง
หรือนอนในเงาต้นไม้นั้น เสวยสุขเวทนาเป็นอันมาก แม้ฉันใด
ดูก่อนสารีบุตร เราย่อมกำหนดรู้ใจบุคคลบางคนใน
โลกนี้ด้วยใจ ฉันนั้น เหมือนกันแล อย่างนี้ว่า บุคคลนี้ปฏิบัติ
อย่างนั้น ดำเนินอย่างนั้น และขึ้นสู่หนทางนั้น เบื้องหน้าแต่
ตายเพราะกายแตก จักบังเกิดในหมู่มนุษย์ โดยสมัยต่อมา
เราย่อมเห็นบุคคลนั้น เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก
บังเกิดแล้วในหมู่มนุษย์ เสวยสุขเวทนาเป็นอันมาก ด้วย
ทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ ล่วงจักษุของมนุษย์”
นี่เป็นพุทธวจนะที่ยืนยันเรื่องการไปเกิดมาเกิดของมนุษย์
ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงรู้แจ้งเห็นจริงด้วยพุทธญาณของ
พระองค์เอง แต่ถึงแม้พระพุทธองค์จะทรงรู้ชัดถึงการจุติและ
อุบัติของสรรพสัตว์เหล่านั้น และทรงเห็นกลไกของกฎแห่งกรรม
พระองค์ก็ไม่อาจที่จะแก้ไขเรื่องของกฎแห่งกรรมของสัตว์เหล่านั้น
ได้ ได้แต่ทรงชี้บอกวิธีการปิดอบายและเปิดสวรรค์ นิพพานให้