ข้อความต้นฉบับในหน้า
กำเนิด สุริยคราส
๓๕๒
ส่วนสูงถึง ๔,๘๐๐ โยชน์ ระหว่างแขนทั้งสองยาว ๑,๒๐๐ โยชน์
ส่วนหนา 500 โยชน์ ศีรษะ ๙๐๐ โยชน์ บริเวณหน้าผากกว้าง
๓๐๐ โยชน์ ระหว่างคิ้วยาว ๕๐ โยชน์ คิ้วกว้าง ๒๐๐ โยชน์
ปากกว้าง ๒๐๐ โยชน์ จมูกกว้าง ๓๐๐ โยชน์ ขอบปากลึก ๓๐๐
โยชน์ ฝ่ามือฝ่าเท้าหนา ๒๐๐ โยชน์ ข้อนิ้วยาว ๑๕ โยชน์ เมื่อ
อสุรินทราหูยืนในมหาสมุทร น้ำในมหาสมุทรท่วมเพียงแค่
หัวเข่าเท่านั้นเอง
เมื่อพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้น อสุรินทราหูได้ฟังกิตติศัพท์
ของพระผู้มีพระภาคเจ้า เพราะความที่ตัวเองมีกายสูงใหญ่ จึง
คิดว่า ตัวไม่เหมาะสมที่จะมาพบกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
แม้ตนเองจะมีจิตเลื่อมใส ใคร่จะได้ทัศนา ก็มิกล้าเข้าเฝ้า
เพราะคิดว่า เรานี้มีกายสูงใหญ่ จะไปสำนักพระพุทธองค์ซึ่งมี
พระวรกายเล็กนิดเดียว ครั้นจะก้มตัวดูพระพุทธเจ้า ก็อาจ
เป็นการขาดคารวะ เมื่อคิดเช่นนี้จึงไม่ได้มาเฝ้าพระพุทธเจ้า
ทั้งที่มีความปรารถนาอยากจะเข้าเฝ้า เพื่อฟังธรรมจากพุทธองค์
ครั้นได้ฟังเหล่าเทวดาและอสูรพรรณนาพุทธคุณหนาหู
หนักเข้า อสุรินทราหูเกิดศรัทธาอย่างเปี่ยมล้น ตั้งใจว่าจะต้อง
ไปเข้าเฝ้าให้ได้ ถึงกระนั้นก็ยังกังวลอยู่ลึกๆ ว่า เราจะก้มจะกราบ
พระองค์อย่างไรหนอ เพราะคิดอยู่เสมอว่า ตัวเองมีกายใหญ่โต