โลกุตตรธรรมและความเข้าใจในจิต : หน้า 26/228

ประโยค - อธิบายว่าสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ๒๕ ภาวนาติ (ติ จิตติ) โลกุตตะ มุกดิจิตติ. [อภิ วิ. ปรามปริเจนท. น. ๖๕] "จิตใดอ่อนบ่าขึ้นจากโลกกล่าวคืออุปาทานขันธ์ โดย ความที่ไม่มีอาสะ เพราะเหตุนี้นั้น จิตนันชื่อว่า โลกุตตระ คือ มัคคจิต" โยชนานา [๑/๒๐๕] ว่า โลภุตตรณี (ปิ่น) สภนา มุกดิจิตติ (ปิ่น) จิตตุญุตติ (ปิ่น) ลิดตโก. อู่ ๓ (ตัวอย่างเทียบ) นิ้วาทคุณเทน สมวีนิสาสนโม อาราโม อุตตาสิ (โล่) ชมมารโม.[ชมมารามุตรเดอ. ๕/๖๐] "ธรรมคือสมาธิและวิปัสสนา เป็นที่มาของดี โดยอรรถว่าถึงอๅยี่อึ้ยอยู่แหงมบุคคลนั้น เพราะ- เหตุนัน บุคคลนั้น ชื่อว่า ธมมาระน (มีธรรมเป็นที่มาของดี)" เรียกสิ้น โโล สัญญา. ชมมาราโม สัญญา. อันนี้ ตามหลักธรรมดา มีสัญญาก็ต้องมีสัญญาเป็นคู่กัน ดังกล่าว บางนั้น บทปลดของวิราษฯ ที่มีอัญญฺนบา ท่านเรียกว่าสัญญา เพราะมีอัญญฺนบาเป็นสัญญา เพราะฉะนี้ในที่นี้ไม่มีสัญญา ท่านจึงไม่เอก สัญญา ดังบทปลดของสมาทาน (ไม่มีอัญญฺนบา) ท่านเรียกว่า ลิงค์ตะ อุ. :- อุ. ที่ ๑ ปริโม อุตตโม อวิปริโต อตุโก, ปรมสา วา อุตตมสุข