ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปร: โอคะ - อธิษฐานสัมพันธิ์ เล่ม ๒ - หน้า 203
ปรุิสุขานึ อุชฌ ปุรีฒาปลอคา.
เสยยกิจิ
อุรีอา อุจฌูคิโก มูโคล ๙๙๙๙. ออปนากูชิต เสยยกิจิ
สมมหาวิธี...สมามสมิ อิดฺฏิวุตฺต. ๑/๒๕๔๙.
อ. ที่ ๒
วิญฺติธนานทสฺสูญ อนุปาทาปริมานปวาย เอตฺตฺถา
กถา... ยกิทิ อนุปาท จิตตสฺสิ วิภูตปา.[สมุท.๑/๑๐๗]
"วิญฺติธสฺสนะ เพื่ออุปาทปริพพาน, กถมือนปาทปริ
นิพพานนันเป็นประโยชน์ คือ ความพันแห่งจิต เพราะไม่วัดมัน."
ใน อ. นี้ เอตน.-ทฏฎา) มุ่งย้อนกลับไปหาอุปาทาปริโมน จ
จะใช้บ ยกิทิ ไม่ได้ จึงเปน ยกิทิ ได้แต่ย่างเดียวว่า "คือ."
อ. ที่ ๓
อหญฺญู พรวาหมณ พุชฺชนตาย ปฤฺฒปนโน พุชฺชนสุขาย
พุชฺสถานา อธิษย ประกิฏฺฐา เป็นต้น, ยกิทิ กลฺยานมุมตา
กถสฺมตา [องฺ. ตกุก ๒๔/๗] "พราหมณ์, เรานฺด ปฏิบัติ
เพื่อเกื้อคุณแก่มนฺวมา เพื่อสุขาุมมาก, ยงประชุมชมมาให้ฉอง์อยู่
ในขายธรรมอันเป็นธรรมะ คือ ความเปนกลาสธรรม ความเปน
กถสฺธรรม." (พุทฺฑฺฒ ชฎทติ พูชา อสฺส ชนฺตา. อินฺทญฺญ กฑฺฒเด
สามวินิจ เวติทฺพฺพ. มิโน. ป. ๒/๑๙๘).
ใน อ. นี้ บทที่พิจารณาเนต (อธิษฺยา ถาเย) เป็นสัตตมีวิภัตติ,
ส่วนบทกําหนด (กลฺยาณธมฺมตา กุสลสมมตา) เป็นปฐมาวกติ,