ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อภิปรายวาณิชสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 194
อ. ที่ ๑
อริโย อญฺฐุงฺโก มคฺโค เตสํ อคฺคมุขายติ. เสยียถิติ สมฺมาทุกขิ. สมฺมาสามมิ. (อิติวุตฺเต ๒๕๔๕) นิ. มรรฺมีกงฺส์ ๘ อัน ประเสริฐ บันเทิตกล่าวว่าเหลือกว่าธรรมหลานั้น คือ สมฺมาทิฏฐิ...
อ. ที่ ๒
สตฺกู...อนุปุพิกา กาเลสํ. เสยียถิติ ทานกิณ สีลกิ. สุกกํ.ํ
กมานํ อาทินิว โอการํ ลงกิแลส นกุมนุม อานิสสํ ปากเสสํ. [ อญฺญฺปาลติณฺธร. ๑/๑] "พระศาสนา... ตรสรฺญูฟังสกานา คือ ทรงประกาศ ทานกฤา สีลกฤา สักกฤา โทษ ฆ ฅ ฎ ฏ และความเศร้าหมอง แห่งกามทั้งหลาย และอานิสงส์ในนานัปมัย.
ใน อ. นี้บทที่จําแนกออก มีวิอาระอาทิชึ่งรวมกันเข้าเป็น พายย จึงสมพันธิ.ไปมกติ.
[๒]บทที่จําแนกออกประกอบวิกัดทีเดียวบทเป็นพื้น อ.-
อ. ที่ ๑
....อริโย อญฺฐุงฺโโก มคฺโค เตสํ ปาเสสํ เสยียถิติ สมฺมาทิฏฐิ....สมฺมาสามมิ. [พระราชนิพนธ์คำชุบาในพิธีวัตรวันวิสาขปูชา] "แสดงประกาศซึ่งบรรลุเมือง ค อันประเสริฐ คือ ซึ่งสมามา-ทิฏฐิ...ซึ่งสมามา-ทิฏฐิ..."
อ. ที่ ๒
ยกคตาคมฺ โคติ โย ภิกฺขุ อริสุตฺโต อญฺฐุงฺกส มคฺคสุข