ข้อความต้นฉบับในหน้า
นับและปัจจัยเบื้องต้น คือ :-
ก. อติภู บอกอรรถ คือ มี (สุตตาถวาวจาก. ๑๑๔๕) นับภู
(น.อ.ภูมิ) ทั่งๆ นี้ ในโฆษนาเรียก กตฺตาวาจิ นิปลนไ(Boolean)
ข. ก็เป็นไปในอรรถ คือ ไม่ชอบใจ เรียกชื่อ อรดู ฤๅ
หรือ อุจิ (กิณฺณสุขาจูสิฐ' กิร เป็นไปในอรรถ คือ ได้ยินว่า
ไม่ชอบใจ o. ๑๑๓๕) ท่านแสดงตัวอย่างไว้ คือ ขนตุฏูปรีฏุตตา
อาไล นวชฎี เม ฯ เด สมบูญญู นาม เยศ รูปาโย กิร-
กินใน อู. ต่อไปนี้ ก็เห็นว่าแสดงอรรถไม่ชอบใจ: ธิดา กิร
โโก ชาตินาม. [มิในข้อว่าอธิ]
ค. ก เป็นไปในอรรถ คือ วารี (น้ำ) อ มุกดา (ยอด) ๑
(ทิตฺว วารินมิ มุทาปทน.๑๔๕).
ผ. ทิ ปัจจอลในสตฺมิอนิ์ เช่น ยั (๒๐๒) เป็นพวก
เคียวกับครู ตุก หธี หิน หินจบ วท่านแสดงไว้แล้วใน
วิวจิฎกส่วนอัพยศศัพท์.
ง. โปติปัญญ โดยปกติเป็นเครื่องหมายตยาวิภัติตและปัญญาวิภัติต
แต่บางคำทิ ใช้ในอรรถอื่น เช่น ยา ต ต ที่แสดงกาลา เรียกกลสตฺติ
แปลว่า ในกาลใด, ในลำดับนั้น, ในกาลนั้น. (ตโต- ตนานุศ, !!!
ตา. [ โยชนา สมมตฺ. ๑/๒๓ ] . ยโติ โตติ ยา โจ. [ มงคลกตฺต.๒/๑๕ ] . โติ ตปา ในบางแห่ง)
(๑๐) นิปิตติที่ใช้ในอรรถถามโดยปกติ ใช้ในอรรถอื่นก็มี
เช่น :-
กถจิ บอกอรรถ คือ ยาก, เสียใจ. (กิจกุฏฺถาวจก. ๑๕๔).