ความสัมพันธ์ในชีวิตและความตาย : หน้า 91/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 90 ของท่อนคั้นคือ 'ภิญฑูรณ์ ปูดี สนเทห์โห, ท่านแต่งประโยคแก้อรรถ ว่ากิรณา ? มรรณูฏิหี ชีวิต ยศามา สุพัฒตาน ชีวิต มรรณปรีชาสามวาติว วุฒิ โคติ "(กายเน่าอ่อนแตก) เพราะเหตุไร ? เพราะว่าชีวิตมีความตายเป็นที่สุด, ที่อธิบายว่าเพราะ เหตุที่ชีวิตของสัตว์ทั้งปวง ก. มีความตายเป็นที่สุดนั่นเทียว (ฉะนั้นกายเน่าจะต้องแตก)." มรรณูฏิหี ชีวิต 'นี้' ท่านวางการณ์โชค-นิมานไว้ด้วย. แบบที่ 3 ปัจจุบาส หิ อุจฉโณ วุตฺถิโอ อิโลกปุรโคโลกสุขาลนโต สุขโม [ลาทเทวติ. ๕/ฺ๕]. นี้เป็นอรรถถกะแก่รรৎ สุโข ปจญฺโญ ปุณฺณสุข อุจฉโณ ทิ วา คำล วา คำเนา? สุโข ปุณฺณสุข อุจฉโณ ปุญฺญาสุข อุจฉโณ วุตฺถิโอ อิโลกปุรโคโลกสุขาลนโต สุขโติ. (ถามว่า พึงทำความพอใจในบุญนั่น) เพราะเหตุไร ? (แก้ว้า) เพราะความสังสมนแห่งบุญ ให้เกิดสุข, อธิบายว่า เพราะว่า ความสังสมนั้นคือความเจริญแห่งบุญ ชื่อว่าให้เกิดสุข เพราะเป็นเครื่องนำซึ่งความสุขในโลกนี้และโลกอื่น." จะเปลิน ก็เป็น ยศามา และเต็ม สุตมา คมฺหา ฆิราธ อิกาได้. [4] ในประโยคท่อนเรื่อง บางท่านแต่ความท่อนต้นช้าไว้ด้วย เช่น มหาราช (หิยสมา) อูคราชสุด สนุเทิน นิสฺสิโน ปกสราชาน ทิสวา อุจฺฉโณ โสกโต สกฺรึ อาคโร ภวย, สตม