ความสัมพันธ์และการใช้คำในพากย์ อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 126
หน้าที่ 126 / 228

สรุปเนื้อหา

เนื้อหารายละเอียดเกี่ยวกับการใช้คำในพากย์อย่างถูกต้อง รวมถึงการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างคำต่างๆ โดยเน้นที่กิริยาและการเปลี่ยนแปลงของกาลในบริบทต่างๆ มีการนำตัวอย่างจากพระไตรปิฎกมาประกอบเพื่อความเข้าใจที่ชัดเจนยิ่งขึ้น การสำรวจคำซ้ำและการอ้างอิงถึงธรรมะ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของบทเรียนเหล่านี้ในเรื่องการศึกษาและการสื่อสารอย่างมีประสิทธิภาพในสังคมไทย เป็นการสนับสนุนให้เข้าใจถึงความเชื่อมโยงของภาษากับความรู้ทางศาสนา

หัวข้อประเด็น

-ความสัมพันธ์ในภาษาศาสตร์
-การใช้คำในพากย์
-กิริยาในพากย์
-ธรรมะในพากย์
-การกล่าวซ้ำและการใช้คำซ้ำ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 125 กิริยาในพากย์เช่นเดียวกับ หิ นาม, อ. อุตตฺตนา นาม ดู โมณปุริส ยํา ดู อาสมภูมิ สมปุจฉสุตฺ (มหาวิกุฎ ๑/๑๓ " แนะ โมมนุบูนี้ ท่านมาสมบูรณ์แล้วซึ่งตั้งธรรมะ...ไร่นั้น ในคตาของงามตุวามนั้น" (อกฤตกถา / สมุตฺ ๑/๒๕) แก่อรรถดัง ต ว่า ยํา เป็น ที่พ- นัดถิบาด [ นิยบในอรรถ เอ้ย, หมื่น], ดูัว เป็นไวพจน์ของ ติ ศัพท์, ยํา เมาะ ยัด, พึงเรียกเป็นอสาสนะนาม ศัพท์นำเชื่อมว่า สมปุจฉสุตฺ นาม) แต่ หิ นาม ไม่เปลี่ยนกาลแห่งบทธิริยาก็มี อู ถึ นาม มาทิ โส อนุเจ อาสน นิสิตบุตร สุตส ภาวติ สาท โสตพุมิ มานุเญย.[ ส ฯ. นนทวาร ๑/๑๓๙ " บุคคลผู้สนับสนุนเราจะสำคัญ 'ข่าวสารของพระผู้พระภาคเจ้านั้น ว่าองค์คนนี้นั่งบนอาสนะสูงล่ำฟังอย่างไรได้" ( พึงสงเกตการใช้ วัดตัดกรรณในพากษ์) (๑๒) คำเดียว แปลซ้ำ เช่น มูซา เปล่า ๆ โบราณ เรียกชื่อพิเศษว่า วิสา แปลว่า ซ้ำ, วิจาจนจะ ก็ชื่อคำซ้ำ เป็นคำไขของ อานมต อานมต หรือ อานมณฑก แปลว่า กล่าวซ้ำ. อานมณฑิตวณจะ ใช้หมายในที่ไปถึงคดีที่กล่าวซ้ำ ๒ ครั้ง เพราะความรำเริง เช่น สาธุ สาธุ เป็นดัง ดั้งความว่าว่า: ภย โกเณ ปัสสาย ครุติ โกฏิฉลมอเร นาส โโล โป ปาสา ท จ กร อามตติ พุิโต [สมุตฺ ๑/๑๖๘]
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More