ประโยค-อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 116
หน้าที่ 116 / 228

สรุปเนื้อหา

ในเนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคำในภาษาไทย ได้มีการอธิบายถึงคำศัพท์ต่าง ๆ เช่น 'สัญจิ', 'สุขดี', และอื่น ๆ ที่ช่วยในการทำความเข้าใจการใช้งานของคำในบริบทต่าง ๆ โดยเน้นไปที่กิริยาวิเศษและกฎเกณฑ์ทางภาษาไทยเพื่อเสริมสร้างความเข้าใจที่ถูกต้องในเรื่องนี้ สืบเนื่องจากตำราต่าง ๆ ในการใช้งานด้านภาษาศาสตร์โดยเฉพาะในบริบททางพุทธศาสนาและวรรณกรรมไทย

หัวข้อประเด็น

-ความหมายของคำ
-การใช้งานของกิริยา
-ความสัมพันธ์ในภาษาไทย
-การศึกษาภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค-อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 115 สัญจิ = แจ้ง, ใส่, ชี้วิ = เที่ยง, ทุจจิ, กะ = ชั่ว, น่าเกลียด (๑๕๕) สุขดี สุวัสดี, เจริญสุข. (๑๖๖) สาม = กัง, พิงเกลียด. (๑๒๐๐) มิโกะ = กันและกัน, ลับ, สงด. (๑๒๐๐) หรือ มิโก้ ตั้งในคำ มฤคเถาถาย. [มหาปริจูพนาสุตฺ ๑๐/๕๙]. เญชู อันเดียวกัน, ด้วยกัน (ชุดปัจฉัง.๒๐๒) ปฏิภูจ จก่อน, ใช้บอเวทพท์เป็นพื้น. อ. ปฏิจจาเจตํ ตํ กิรฺยา [ส. ส. ๑๒/๕๘] "พึ่งทำฉันนั้นก่อนที่เดียว." (ปฏิจจาเวทติ ปฐมเยว. สต. ป.๑/๑๔๓. ใน ฉบับสีหลเป็น ปฏิจจาเวท) นิบาตหลานี้ ที่เป็นคุณบทของกิริยา เรียก กิริยาวิเศษนะ ทั้งหมด.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More