อธิบายอารมณ์สัมพันธ์ เล่ม ๒ อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 59
หน้าที่ 59 / 228

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการอธิบายอารมณ์สัมพันธ์ในภาษาไทย โดยนำเสนอการใช้คำที่มีความหมายเฉพาะ เช่น 'อุภิกษุ' และการใช้ริยาเอกในบริบทต่างๆ เพื่อการเข้าใจที่ถูกต้อง นอกจากนี้ยังมีการยกตัวอย่างการแสดงอารมณ์ในการใช้คำ รวมถึงการวิเคราะห์บทบาทของคำในประโยคต่างๆ ซึ่งมีความสำคัญในการสื่อสารและการแสดงความรู้สึกผ่านภาษา คำที่ใช้ในตัวอย่างเช่น 'อุ' จะมีการอธิบายความหมายและการนำไปใช้งานสร้างความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นสำหรับผู้เรียนภาษานั้น บทนี้เหมาะสำหรับผู้ที่สนใจในภาษาไทยและการวิเคราะห์คำศัพท์ต่างๆ

หัวข้อประเด็น

-การใช้คำในภาษาไทย
-การอธิบายอารมณ์ในประโยค
-การวิเคราะห์ริยาเอก
-ความสำคัญของอุภิกษุ
-การศึกษาความหมายของคำต่างๆ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายอารมณ์สัมพันธ์ เล่ม ๒ หน้า ๕๘ ในอรรถวรรคขอ้ห้าม (อย่างเลย) เป้นต้นโดยมาก จนมักแนวใจใน เมื่อจักใช้ริยาเอก อล่ำ กล่าวว่าลัสแรมาจากธาติ เช่นเดียวกับ สุภา ลาภ จะกล่าวในตอนท้าย เหตุผลนี้แม้จะ ไม่คอยชื่นชูตน กิ้งทราบว่าเป็นริยาเอกได้ ในที่เป็นริยาเอกไม่ ต้องฝืนของท่าน อุ :- อุ ที่ ๑ คำมาจาก นางภิกษุณี สุมุนากัณต์ กู๋ อนุปะตา นิลลำ อุปนัคตุ อุปนัควา จ นาล อุปนิสิทิต. [ วิธานฑ ๑/๘ ] "ภกฺษ ท. ตระกูลที่ประกอบด้วยองค์ ๕ (อุภิกษุ) ยังไม่เข้าไป ไม่ควรเพื่อ เข้าไป และเข้าไปแล้ว ไม่ควรเพื่อเข้าไปนั่ง." คุณติ บ่ท น อนุตติ ปกฑ ตุ๊กบ่ม. อนุตติ ป้า คุณติ ปาทสุด มความำกิริยบท. อุ ที่ ๒ ภาวากร อัล ที โว กาลามา กุจฺฉิตฺ อล วิถิว ฯ ฯ ฯ. [ ติก. อง. ๒๐/๒๕๓ ] "ดู่อนชาวกาลามะ ท. อันท่าน ท. ควรแก่พ่อสงสัย, ควรเพื่อวงวย." อละอุตฺต์ มิโน. ปุโล ๒/๒๕๓ โว อนุกิทัติดตา ใน อล่ อลิ กิรยานท ภาวากะจ. [๒] แม้บทนามกิตลบงกบใช้เป็นริยาอุ :- อุ ที่ ๑ ลพฺุมณี วิจินฺตา [ สานนุผทาด ๒๕/๕๕ ผล (อิฏฐผล)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More