ความสัมพันธ์ในอรรถกถา : หน้า 198/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 197 ในอรรถ ญ ศัทธ์ และตัดบทเป็น ย่อ-อักษร ใช้เป็นบทสรุปสะบ้าง กริยา-ปรามาสบ้าง เหมือน ย่อ พนามม. แต่มเพราะ ยกที คงอุปอย่างเดี่ยว ทั้งนี้เป็นวิสันะของบทความทุกคำกวนน. ในอรรถกถา ท่าน จึงงเป็นบุตร. ไม่เช่นนั้น ท่านว่าเป็นลิงครัปาล ดังคำว่า ย่อที สภาวธรรม. [ อก. วิ. ปฐมปริเจน. น. ๖๖ ] ในโฆษนา [๑/๑๕๕-๑๓๓] ว่า ยกที เป็นลิงครัปาล แสดงสัมพันธ์เป็น วิสันะ ของ สภาวธรรม. รูปประโยค ยกที ในที่ทั้งปวง อาจจำแนกเป็น ๓ ประเภท ดังนี้ :- รูปประโยค ยกที ประเภทที่ ๑ ยกที เมื่อใช้เป็นสรรนาม ในอรรถ ญ ศัทธ์ ก็ต้องมี ต ศัพท์ รับ, โดยปกติท่านวาง ต ศัพท์ไว้ชัดเจน ในบทประโยคหน้า อุด ฯ ยกที เป็นวิสันะ อุ. ที่ ๑ คนํา เหตุ บุญเว, ยกที มนุษ๓.๕๕๕.๒๕๕.๖๖ ยกที ปัจจว. ม. ม.กนทก. ๑๙/๔ [บ้านพระองค์ผู้เจริญ, แท้จริง, มนุษย์ ท. นี้ใด, มนุษย์อันชัชชน (หยั่งก). ข้แต่ พระองค์ผู้เจริญ, แท้จริง, ปฏ ท. นี้ใด, ปฏูนี่แผ่น (หยั่งง่าย)." ยกที วิสันะ ของ มนุษ๓.๕๕๕.๒๕๕.๖๖ ของ ปัจจว. ปส.ไว้อีกด้วย. อ. ที่ ๒ เอตทคู่อภิคุณ ม ม สาวกาน อุปสิกาน พฤฒสุดาน.