ความสัมพันธ์ในบทคาถา : หน้า 64/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ หน้า ๖๓ ลาขเทวตีอวตาถ (เรื่องที่ ๗๗) ตอนแก้วรบกาคาถาสูง ปุญญาสุท อูจงโย ว่า ปุญญาสุท ฮือ อจงโย วุฒิวิ โลกปร- โลเความสุขโต สุโข อธิบาย :[๙] บทเช่นไรเรียกว่า วิริน-วิรินะ ได้กล่าว ไว้ในหัวข้อข้างต้นแล้ว แต่พึงกำหนดว่าต้องบอกชื่อสัมพันธิ์ วิวิระยะ -วิรินะด้วย ชื่อสัมพันธิ์โดยปกติด้วย ตั้ง ๓ องศา สาสุสุวัสดุสุ-สารมิกัน อุดม ทิศว่า พทะ: ตุสมิ ตุสมิ เคหะ รวญา กฤติล. [วิสาขา ๓/๖๔]"แม่, เจ้าเห็นโทษมิใช่คุณของแม่ผัวพ่อผัวและสามี ของเจ้าแล้ว อย่าตั้งกล่าวในภายนอก คือในเรือนนั้น ๆ" อรมม อาลปะนะ: ตัว สยัตตา ใน กฤติอ. กฤติอา อายตนบท กับตำวดมฑ.ตว สามีสัมพันธ์ ใน สสุฌ.. สามีสัมพันธ์ สสุฌ..สามีสัมพันธ์ใน อุดม นี้ องค์ อุดม อุตตมนี้ ใน ทิวา. ทิวา ปุพพกาลิรยา ใน กฤติอ. พิธี วิวิระ และ อาทร ใน กฤติอ. ตสุมิ ตสุมิ ๒ บท วิสาสนะ ของ เคหะ เคหะ วิวิระ ของ พิธีและ อาการ ใน กฤติอ. ตฤวา สานกาลคริป ใน กฤติอ. มาศัพท์ ปฐสิใน ตฤวา กฤติอ. สัมพันธิ์เป็นภามาคร พึงดูความที่ท่านสัมพันธิ์เป็นตัวอย่างใน แบบวยสัมพันธิ์ ภาคที่ ๑ ตอนต้น ตอนท้าย. [๒] วิวิระ-วิรินะนี้ ใช้ในอรรถกถาที่แก้ไขนี้เป็นต้นเป็นชั้น ๆ ลงมาเป็นพื้น, กล่าวเฉพาะในอธิษฐานธรรมบท เมื่อมีบทที่มาในคาถา บทที่มาในคาถาต้องเป็น วิวิระะ เสมอ อุ:-