ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 64
อ. ที่ 1
ปุณณสุต ทิ อุจโฉ
วิญญุติ อิโจโกปรโลกสุขาวนโต สุโจ.
[ ลาภหวดีตา / ๕ / ] "เพราะว่า ความสังสม คือความเจริญแห่งบุญ
ชื่อว่เป็นสุข เพราะเป็นเครื่องนำพาชึ่งความสุขในโลกนี้และโลกอื่น."
อุจโฉ เป็นนามภาพใน คาวาบทที่ ๔ ว่า สุจโญ ปุณณสุต อุจโฉ
ในเป็น วุฒิมี บอกสัมพันธเฉพาะที่ต้องการว่า:-
[ ไทย ] อุจโฉ วิวิธิยะ และ สยกัตตา ใน โหติ. วุฒิมิ
วิวรรณะ ของ อุจโฉโย และ สยกัตตา ใน โหติ. โหติ อายตนบท
ก็ตจาก.
[ มคธ ] อุจโฉโยติ ปะ วิวิธิยะ โหติติ ปา สยกัตตา. วุฒิมติ
วิวรรณะ ของ อุจโฉโยและ สยกัตตา ใน โหติ โหติ อายตนบท
ก็ตจาก.
[ มคธ ] อุจโฉโยติ ปะ วิวิธิยะ โหติติ ปา สยกัตตา. วุฒิมติ
ปะ อุจโฉโยติ ปา สวิธิตติ โหติติ ปา สยกุตตา. โหติติ ปา
อุจโฉโยติ ปนฑุอสูส กตตูวาถี อายตปฺปทีน.
อ. ที่ 2
โย อุตฺตน าพลโล: อุปนุฏโฐ สมานา พาโล อนุตติ ติ
อุตตโน พาลวญ: พาลาวั ชนาติ. [ คุณิจเทภกโจร.
3/10 ] "บุคคลใด เป็นพลอยู่ คือไม่เป็นพ้นติด ด้วยตน ย่อม
สำคัญ คือตัว ความที่ตนเป็นพล คือเป็นผู้บลา นั้น ว่าเราเป็นพล."
พาโล เป็นต้น มาในกานบทที่ 1 ว่า โโย พาโล มุนญาติ
พาโล ไอเป็นดังนี้: พาโล: อปนุฏโฐ พาลวา: พลากวา. มุนญาติ: