ความสัมพันธ์และพระนิพพานในพระพุทธศาสนา : หน้า 71/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ หน้า 70 แสดงแล้ว (หิมม. ยสมา) เพราะเหตุใด เพราะเหตุนี้ ท่านจงยึดหนทางแห่งพระนิพพานนั้นให้เจริญ อ. นี้เป็นอรรถกถแห่งบทกาว่า นิพพานสุขสุดเกล้าสิแก้เป็นพระโยค นาคโสณคีรีดูอธิบายด้วยเรื่องนั้น อ. ที่ ๒ เอตถคุ์ คุมเหปฏิธุจต. (ปฏิญาณกุฬา. ๑/๖๐) (หิมม. ยสมา) เพราะเหตุนี้ ท่านทั้งหลายจงปฏิบัติงั้น (ตามแก้วรถ) อ. ที่ ๓ วสุขา วิปุปานี มชฺชวานิ ปญฺญา เอวา ราณ จ โสฬญา วิปุปญเจน ภิกฺขู [ปัญภสติกฺญ. ๑/๘๕] “มะลิย่อมปล่อยดอก ก. ที่เกี่ยว (วิทยาม. ยา) ฉันใด, ภิญฺญา ท., ท่าน จงปล่อยราก โทษะเสียดันั้น” การใช้ ‘ม. คือไภท์ที่ใน อ. ที่แสดงมานี้เป็นการแสดง ความรู้ธรรมนองไภท์ในเวลาแปล เช่น ที่ในนี้นั้น โดยอรรถว่า สมา, ในนี้นั้น โดยอรรถว่า คุโลม เป็นฉัน อสมาสะ คุโลม เป็นฉัน เป็นต้น ซึ่ง เป็นบทวิจารณะโดยอรรถนั่น ไม่มีตัวอยู่ ต่างจาก วิวชะ-วิวธนะ ฯ ซึ่ง ต่างมีตัวอยู่ด้วยกัน ฉะนั้น ในเวลาสัมพันธไม่ต้องบอกว่า วิวธนะ - วิวธนะ บอกตรงโดยอรรถของศัพท์หรือบทนั้น ๆ ที่เดียว เช่น เหตุ หรืออากาศ อิม. คุตมา ๆ เหตุ ดังนี้ก็ได้