ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปิติ ภวิสุนธุ์ติ ปท วิจิตฤตฺตา ฯลฯ ปท ฯกลศ ปท อาภโร.
อ. ที่ ๒
อยูโอ ห นาม ภวิส ศิลาส ปฏิรูปกิจ ภวิสุนธุ์ คิงฺศี ปน มย. [อญ. ปฏฺจจก. ๒๒/๒๔๐] "กิฏฺิภวิสุนธุ ผู้ว่าหน้ามาให้ บริบูรณ์ในศิลป. แล้ว ก็รา ท. จักไม่ทำให้บริบูรณ์ในศิล ท. เพราะเหตุไรเล่า." ถึงมึ ค าเหตุ ใน น ภวิสาท ฯ ประกอบเต็มว่า กิงฺคฺ ปน มยุงติ มย ปย กาเณา การณฺ ปฏิรูปกิจใน น ภวิสาท ฯ
[๒] กิงฺคฺ มีอนามแปลกอย่างหนึ่งว่า ป่วยกล่าวดังหรอ, กล่าวไปทำอะไร, "ป่วยกล่าวไปไ บ" คง อ. ที่ นาแปลว่า ก็ถึง กล่าวไปทำอะไร ถึงญาติ ฯ. ในอรรถกถา บางแห่ง ก็แกล้วความแห่ง ศัพท์. กิงฺคฺ ว่า 'คำอะไรจะต้องกล่าว.' บางท่าน เรียกว่า กิงฺคฺ ที่แปล อย่างนี้วา ลิขิตตะ
[๓] กิงฺคฺ ปน นี้มีความเท่า โก นา วาได ดังในประกอว่า: ประโยคที่ ๑ อุจจารสงฺมาดฺตุปี ถ ฑิญฺญา วิกํญ เมตฺตาจิตตฺ ตาอวติ, องฺจ มี คูณฺวา วิญฺญา อริตฺตฺฉนาโน วิรฺติ สตฺถาสานนฺโ โอวาทปฏิร โอโมม ฐุญฺจํ นา กุมฺภีตํ ทํา.