อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 97 : หน้า 98/228

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 97 (๕) อนุวิโชโต ส่องความอนุโมท. ทิ, จ, ปณ= อัน. (๖) พฤติเรกโฺ โชโต ส่องความปฏิสัธา ไม่มีลดยตามกัน. ทิ, จ, ปณ= อัน. (๗) สมภาวนโชโต ส่องความสรรเสริญ. ปณ= ถึงอย่างนั้น, แต่, ก็แว่. (๘) คครโชโต ส่องความดี. ปณ= ถึงอย่างนั้น, แต่, ก็แว่. นิยามหมวดที่ ๒ ลงในบทหรือความอันเนื่องถึงกัน (๙) สมุจอุเจโต บอกวรรคคือความพายัคหรือบุณ. มี ๒ : วากยสมุจอโย ควบพายัค, ปกสมุจอโย ควบบพ. จ (เป็นพื้น) = กับ, และ (ใช้ในประว่า), ด้วย, อึ่ง (ใช้ข้างท้าย); วา = บ้าง; ปิ = ทั้ง. สมุจอันตะในทีมต่างๆ อปิ= บ้าง. อู. อติ ปร ฯ. (๑๓๓) อันึ่ง สมุจอันตะ ท่านแยกเรียกเป็น ๔ (๑๓๓) คือ : [๑] สมุจอ = ด้วย, หนึ่ง, (ไม่ใช่ในสมาส) อ. :- จิวิริ จิตตาปทาญา ปจงฺ สํานนฺ อทาสิ อุปัฏฐุสํ วิปปสนนฺน เจตสา.