การศึกษาอนุประโยคในประโยคขฏรฑินาม : หน้า 220/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 219 [๒] ที่เรียกว่าประโยค ขฏร ฑินาม นั่น สังเกตได้จากทีมทั่วไปว่า ประกอบด้วยอนุประโยคที่มี อนุประโยค ดังนี้ :- ก. อนุประโยค อุณริมิ. ข. อนุประโยค ยาว แสดงบทนามนามกับลักษณะเท่าที่ต้องให้กล่าวว่าช็อก. ค. อนุประโยค ยฎร ฑินาม ขยายความลักษณะนั้นออกไปอีก และ ขฏร เผยถึงนามในอนุประโยค ข. บางทีต่อป็อกอนุประโยค หนึ่ง ดัง อ. ที่ ๕ แต่ก็เบ้ อ;จิงนิบาเเดะ ๑ อนุประโยค. ในทีมทั้งหมด อนุประโยค ก. มีบ้างไม่มีบ้าง ส่วนอนุประโยค ข. มีเป็นพื้นที่ และวาง ยาว ไว้ข้างหน้าบ้าง มาวาง ยาว ไว้ข้าง, ถ้า วาง ยาว ไว้ หรือเต็ม ยาว เข้ามา, อนุประโยค ก. ก็เป็นประโยค ตว. จักแยกประเภทใน อุ. ที่ ๔ เป็นตัวอย่าง :- ก. อุณริมิ วต โก อพฤติ วต โก. ข. ยาว ปลุกติเต่า อ่ย ทีมาวา ถามไรโน. ค. ยฎร ฑินาม ปฏโน โสญิตเตน ภาสิตสุต วิดารนง อุดิ อาณินสุต. [๓] ข้อที่ ยฎร ใช้เป็นวิเศษตออะไรนั่น พึงส่งดังนี้: ยฎร เพ่งถึงนามนามบทที่กล่าวถึงในอนุประโยค ข., ถ้านามนามบทนั้นมาเป็นก็ตตาในกริยาในพยาง ยฎร ที, ยฎร ใช้เป็นปฏิวัติติด ถ้ากริยาในพยาง ยฎร ที มีติดอันอื่น, ยฎร ใช้เป็นวิเศษในวิดัตตนัง แล้วแต่ความ, ส่วน ๆ ศพท์ใส่ส่งที่นามนามที่ ยฎร เพ่งใน