กาลและความสัมพันธ์ในภาษา:ตำราเรียนบาลี ปธ.1

กาลและความสัมพันธ์ในภาษา อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 111

หน้าที่ 111 / 228

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการใช้คำที่เกี่ยวข้องกับกาลในภาษาพูดและการเขียน เช่น การบอกเวลาในแต่ละวันและความหมายของคำต่าง ๆ ที่บ่งบอกถึงช่วงเวลาเหล่านั้น นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงชนิดของกาลที่มีอยู่ในภาษาไทย เช่น คำว่า 'วัน', 'สาย', 'เย็น', และ 'อาทิตย์' พร้อมตัวอย่างการใช้ในประโยค เช่น 'สุขในวัน' และ 'วันรุ่ง' เพื่อแสดงให้เห็นถึงการใช้ภาษาที่ถูกต้องในบริบทต่าง ๆ. นอกจากนี้ ยังมีการเฉลยความหมายของบางคำเพื่อตอกย้ำทั้งประเด็นและทำให้เข้าใจความสัมพันธ์ของเวลาและภาษาได้ดีขึ้น. นอกจากนี้ยังมีรายละเอียดเกี่ยวกับคำอธิบายที่เข้าใจง่ายต่อการศึกษาเช่นกันบน dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- กาลในภาษาไทย
- ความสัมพันธ์ของเวลา
- การใช้คำบอกสถานะในภาษาพูด
- อธิบายความหมายของคำที่เกี่ยวข้อง
- การศึกษาในภาษาไทย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายว่านี้สัมพันธิ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 110 (๒) กาลสตฺถมี นิบนาตบอกกาลทั้งปวง. วิจิกิจวาส่วนอัพยศัพท์ ที่ว่า ด้วยนิบนาตบอกกาล : อด ครั้งนั้น, ปาโต เข้า วัน, สาย เย็น, สุข ในวัน, หญิงโหย วันนา, เสา วันรุ่ง, ลมปัด บัดเดี๋ยวนี้, อาทิตย์ ต่อ ไป. ป๋อข้องในกาล คือ ทา ทานิ ริฺทธิา ทานา ชูชู ชูชู. สุพพพา ในกาลทั้งปวง, สทา ในกาลทุกเมื่อ, เอตรํ ในกาลนี้, เดี๋ยวนี้, กรณี ในกาลไหน?, บางครั้ง, เอกา ในกาลนี้, บางที, ยทา ในกาลใจ, เมื่อใด, ตา ในกาลนั้น, เมื่อฉัน, กทา ในกาลไร, เมื่อไร, กานิจ ในกาลไหน, บางคราว, อิกา ในกาลนี้, เดี๋ยวนี้, อรุณา ในกาลนี้, เมื่อฉะนี้, กฤษณา ในกาลไหน, อชูชู ในวันนี้ สุขุ ในวันมื้อ, วันนี้, ปรชุญ ในวันอืน, อปฺรชุญ ในวันอืนอีก. กาลสตฺถมีในมีต่าง ๆ จิรสํ นาน, จิร นาน, อิฺรน โดกาลาน, จิรุตาตาย ต่อ- เพื่อราตรีนาน (๑๑๑๒). กาลนปน บางคราว, กางจีบ บางคราว, (' ลอกลอย ตู ปน จิ' 'ปน, จิ' ใช้บ่อยรถ คือ บงทิ. ๑๑๔๕). รตตุ, โทสะ-ราชี, คำ (๑๑๔๗). (สชฺช,) สเปที- เดี๋ยว, วันนั้น, (๑๑๔๘) (ปาโต) ปกา = เข่า. (๑๑๕๒). (สทา) สนฺนา = ในกาลทุกเมื่อ. (๑๑๕๓). สุภา = พรุ่งนี้; ปรสุมา หน้าแต่พรุ่งนี้, (๑๑๕๔).

กาลและความสัมพันธ์ในภาษา : หน้า 111/228

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง