อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 106 อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 107
หน้าที่ 107 / 228

สรุปเนื้อหา

ในหน้าที่ 106 ของเล่ม 2 มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับการอภิปรายความสัมพันธ์ผ่านตัวอย่างคำศัพท์ที่หลากหลาย รวมถึงการใช้สรรพนามและอารมณ์ต่าง ๆ ในภาษาไทย ซึ่งรวมถึงคำที่สื่อถึงความหลากหลายและความเบิกบานใจ พบว่าคำบางคำมีการใช้ที่เชื่อมโยงไปถึงความรู้สึกเป็นหลัก เช่น อโล และ อัจฉริยะก นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงลักษณะและโครงสร้างของคำในภาษาไทย เพื่อให้เข้าใจถึงความหมายและการนำไปใช้ในบริบทต่าง ๆซึ่งมีความสำคัญในการสื่อสาร และการทำความเข้าใจในภาษาอย่างลึกซึ้ง.

หัวข้อประเด็น

-ความสัมพันธ์ในภาษาไทย
-การใช้คำศัพท์
-อารมณ์และความรู้สึก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อภิปรายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้าที่ 106 อิงมุ, ตุคุม, หนุน, เตนธี=เชิญเกิด, เอาเกิด, ถ้อยอย่างนั้น (เตนธี วิจิตต์ปฏิโตมีรูปแม้น้ำศัพท์ที่ประกอบด้วยวิภัตตินนาม) อุทยานะกในที่ต่าง ๆ อิงมุ, หนุน เรียก โจทยะ (โจทยะถอดจาก บอกอรรถ คือ เตือน. ๑๑๕๗) (๕) อจุณทรกโบ บอกอรรถ คือ ความหลากใจ, เบิกบานใจ. ลักษณะทกโบ บอกอรรถ คือ ความสดใจ, กรอบใจ. อโล (ใช้ต้นคำพูด)=โอ้ (หลากหรือเบิกบานใจ), โอ, พูโซ (สดใจ)=วด (ใช้ง้างท้าย)= หนอ. อัจฉริยะกในที่มาทำต่าง ๆ อโล, ทิโอ (วิมหาดจาก. ๑๕๔); หะ= โอ้, อ้า. (บอกอรรถ คือ ทุกข์. ๑๕๕) อโล (บอกอรรถลาบกบ, อัศจรรย์ ๒๑๐.) นินทาหมวดที่ ๔ ลงในบท (๑) อวารกโโ, ควกโร บอกอรรถ คือ ความหาม นาม, คุณ และก็ย่อื่นเสย. เอว, ว (เป็นพื้น), ทิ= เท่านั้น นั่นเทียว, เทียว, แล เป็นต้น. อวาระในที่มาทำต่าง ๆ เอว = เทียว เท่านั้น. อ. ดิกิ มูดอหา กลามา ๆ บ ๆ เอวา ใน เอาดก โหติ. (๑๓๕)
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More