ความสัมพันธ์ในวิสาสะและการณ อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 2 หน้า 181
หน้าที่ 181 / 228

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างการณกับวิสาสะ โดยเฉพาะในแง่ของคำถามเชิงเหตุและการแสดงความสัมพันธ์ในอรรถกถา นอกจากนี้ยังเน้นการใช้คำศัพท์และแนวคิดที่สำคัญ เช่น วิสาสะนะ และการพิจารณาความหมายของคำในศาสตร์ธรรมะ โดยการนำเสนอว่าความเข้าใจในความสัมพันธ์นี้สามารถนำไปสู่ความชัดเจนในวิธีการถ่ายทอดธรรมะต่างๆ และการใช้ศัพท์เฉพาะอย่างมีเหตุมีผล มีการอ้างอิงถึงตำราและคัมภีร์ที่เกี่ยวข้อง ซึ่งสำคัญต่อการศึกษาในด้านนี้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

- การณ และ วิสาสะ
- อรรถกถา
- คำถามเชิงเหตุ
- ธรรมะและศัพท์เฉพาะ
- การศึกษาในศาสตร์ธรรมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 180 เช่นนั้น เพราะเหตุไรเล่าเธอจึงกล่าวอาสภิวาอ้อนโอพรนี้" (อรรถกถา [ สุวิท ๓/๔๕๘ ] แก้วา อต กิจจอที อต กสมา) อ. ที่ ๓ ก็ เปนดุก การณ ยา อิช เอ้อ อุตสิวาปาคมเมน อหตุคณ น กัด.[ อภิธรรมกถา. ปรมปิฎก. น. ๘๕ ] "ก็ใน กุสลาคุณอิรวา ท. นั่น ท่านอาจารย์ไม่ทำคำพูดว่าเหตุ หาเหตุใร" แห่งอุตสิวาปา เหมือนในนิยามแห่งกุสลวิปากนี้ เพราะเหตุไร" ใน โอษฐ [๓/๑๒๒] อ้างสุดเดียวนั้นนี้และบอกสัมพันธ์ การณ เป็นเหตุใน น กด. (ก็ ในโอษฐาเรียก ปูจฉา ตามภาวะเดิม เหมือน เรียก อติทอท์ ว่า ลิงคัตเดะ แต่ใน อ. นี้ ก็ เนื่องเป็นวิสาสะใน การณ จึงเรียกตามอรรถกถาเนื่องกันว่า วิสาสะนะ ก็ การณ ใช้ในอรรถกถาเป็น ก็ การณ เป็นพื้น) ก็ ที่เป็นเหตุนีุ้ ตรงกับที่ท่านแสดงในวจิภาค เล่มนามและ อัพยศัพท์ ตอนสัพพนาม ส่วนว่าด้วยก็ ศัพท์ว่า "ก็ ศัพท์ ที่เป็น คำถามถึงเหตุ แปลว่า ทำไม" ในทางสัมพันธ์ ถวาง การณ ไว้วด้วย พิธีอันเป็นวิสาสะของ การณ ถ้าไม่วางการณไซว์ มีแต่ ก็ ศัพท์ ตามลำพัง เรียกเป็นเหตุ หรือ ปัจจันตะ ก็ได้ จะเติม การณ เข้ามา และเรียกเป็นวิสาสะก็ได้ และพิธีเรียก การณ เป็นเหตุ นัยแม้น ยๆ ก็เหมือนกัน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More