ความสัมพันธ์ในวิสาสะและการณ : หน้า 181/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 180 เช่นนั้น เพราะเหตุไรเล่าเธอจึงกล่าวอาสภิวาอ้อนโอพรนี้" (อรรถกถา [ สุวิท ๓/๔๕๘ ] แก้วา อต กิจจอที อต กสมา) อ. ที่ ๓ ก็ เปนดุก การณ ยา อิช เอ้อ อุตสิวาปาคมเมน อหตุคณ น กัด.[ อภิธรรมกถา. ปรมปิฎก. น. ๘๕ ] "ก็ใน กุสลาคุณอิรวา ท. นั่น ท่านอาจารย์ไม่ทำคำพูดว่าเหตุ หาเหตุใร" แห่งอุตสิวาปา เหมือนในนิยามแห่งกุสลวิปากนี้ เพราะเหตุไร" ใน โอษฐ [๓/๑๒๒] อ้างสุดเดียวนั้นนี้และบอกสัมพันธ์ การณ เป็นเหตุใน น กด. (ก็ ในโอษฐาเรียก ปูจฉา ตามภาวะเดิม เหมือน เรียก อติทอท์ ว่า ลิงคัตเดะ แต่ใน อ. นี้ ก็ เนื่องเป็นวิสาสะใน การณ จึงเรียกตามอรรถกถาเนื่องกันว่า วิสาสะนะ ก็ การณ ใช้ในอรรถกถาเป็น ก็ การณ เป็นพื้น) ก็ ที่เป็นเหตุนีุ้ ตรงกับที่ท่านแสดงในวจิภาค เล่มนามและ อัพยศัพท์ ตอนสัพพนาม ส่วนว่าด้วยก็ ศัพท์ว่า "ก็ ศัพท์ ที่เป็น คำถามถึงเหตุ แปลว่า ทำไม" ในทางสัมพันธ์ ถวาง การณ ไว้วด้วย พิธีอันเป็นวิสาสะของ การณ ถ้าไม่วางการณไซว์ มีแต่ ก็ ศัพท์ ตามลำพัง เรียกเป็นเหตุ หรือ ปัจจันตะ ก็ได้ จะเติม การณ เข้ามา และเรียกเป็นวิสาสะก็ได้ และพิธีเรียก การณ เป็นเหตุ นัยแม้น ยๆ ก็เหมือนกัน