ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 148
ท่อนต้น กล่าวถามความท่อนหลังนั้นให้กลับคล้อยตามความท่อนต้น,
Ingunk เรียกว่า ถิรวิสิฐ (มีอะไรเป็นเหตุ), หรือ เหตุ
(เพราะเหตุอะไร) บนเรียกว่า อุปจรฺโต (ก็...เล่า,...เล่า).
ในความท่อนหลัง ท่านไม่เรียกวิริยะไว้ ก็ประกอบให้มีธาตุเดียวกับ
ในท่อนต้น ด้วย ภวิสุนฺทิ วิญฺญติ แล้วถ้าในท่อนต้นมีปฏิสะ ก็
ต้องไม่มีปฏิสะ, ถ้าในท่อนต้นไม่มีปฏิสะ ก็ต้องมีปฏิสะ, อ. ตาต
มูลกุล สูง ฯ อดูโล ทุภวปี อนุสฺสา โหนติ น วาส
วตฺถุกฺกูติ, ถิรฺกูติ ปนะกตฺกา.ประกอบความท่อนหลังเต็มที่ว่า ก็สมกู
ปนะ เนาะ ฯ ถา ฯ
อธิบาย: [๑] ถึงกู๋ ปน โดยปกติให้ดูขึ้นไป มีรถและ
รูปประโยคดังทีแสดงแล้ว อุ ฯ :-
อุ. ที่ ๑
คาด มูลกุลสูง ฯ อนฺุสา โหนติ หิ อุตฺตรโน หฤทปามิ อนุสฺสา โหนติ
น วาส อุตฺตรโน, กิมงฺกู ปน อนฺฤกฺกม ฯ ถูภวาปี อนุสฺสา โหนติ
"พ่อ, ก็มือและเท้าของคนแก่ แต่ของตัวเองว่าไม่ฟัง ไม่เป็นไป
ในอาณาจักร, ก็ฤทิ้งหลายอย่างว่า ฟัง จักเป็นไปในอาณาจ
มีอะไรเป็นเหตุเล่า."
ก็สมกฺูสุทฺโท ภวิสุนฺทิ วิญฺญติ จ อุตฺตรโน ฯ อนุสฺสา โหนติ จ ปททวสฺส
กิริยาสสนฺน, ปนสูโท นปุนฺดโ ถาฺนฺดากี ปา ฌฏฺกีต ฺ จ
วทติสสนฺน: ปนสูโท ปุญฺญโต อนุกาดิ ฺ ถามฺกี ปา ภวิสุนฺทิ ฯ จ
วทติสสนฺน ฺ จ ปททวายีย สยกฺญต ฺ จ วตติสสนฺทิ ฯ จ ปททวาย ฯ อนฺกาติ ฯ ปลาสสุ กตัววาจิ อายุทยปฺปา โอสาวติ