ธรรมะอานาทัศน์เล่ม ๒ : หน้า 46/228

ประโยค - ธรรมะอานาทัศน์เล่ม ๒ หน้า 45 ในที่นี้น ้า นันแหละ เหาะขึ้นสู่สวรรค์ ภูจุฬาสั้นนั้นแม้งทั้งหมด ล่วงกันดาร ๑๒๐ โยชน์ ทางอากาศก็เดียว ชมเชษพระศรีรัฏ มี วรรณะเพียงดังวรรณะแห่งทอง ของพระตาคะ ภาวะบังมพระบาก แล้ว." รวมความว่า ในข้อความหลายที่กล่าวรวมแล้วแยก หรือ แยกแล้วรวมบ้าง ในท่อนที่กล่าวแยกบ้าง แต่อในท่อนที่สุดกว้าง กิริยาในพากษ์ไว้เสมอ. [ ๔ ] พึงสังเกตรูปประโภคเปปลก ๆ ตาม อุ. ต่อไปนี้:- รูปที่ ๑ เตปี เทวโลกโต จิตวา, หนุนฤติ เอกสุมิ กุสลค เฟฺจกโร เฟฺจกโร วุฒวา, กนิฺตุวา, ฐุวา ปฏิสนธิ คณฺหิ [ โชดกดุร. ๕/๑๒๕ ] กุฎิมพีมืองมเหสานี เคลื่อนจากเทวโลก แล้ว, คนที่อุปถัมภ์เป็นพี่เงา, คนง่ายอุปถัมภ์เป็นน้องเทียว ในเรือนสุภะหนึ่ง ในหนุ่มภูมิดนคร." อ. นี้ น่าหมั่นว่ามาจาก เตปี เทวโลกโต จิตวา,- เฟฺจกโร เฟฺจกโร วุฒวา ปุฎฺิณฺณ คณฺหิ, กนิฺตุวา กนิฺตุวา ฐุวา ปฏิสนธิ คณฺหิ เพื่อมิให้ง้องเรียง ปฏิสนธิ คณฺหิ ๒ ครั้ง จึงใช้ คณฺหิสุ ที่เดียว. เมื่อดูรูปเต็มดังนี้แล้ว ก็จะเห็นชัดว่า จิตวา เป็นกิริยาโบราณนับ้ จัดเข้าไประเภทกรรม-แตก (ข้อ ข.) ที่กล่าว มาแล้ว. และ เฟฺจกโร (บุตรคน) และ คณฺหิ (บุตรคน) เป็น