ความสัมพันธ์ในพุทธศาสนา : หน้า 185/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้า 184 บทนี้สรุปแสดงหลักฐานสาระสำคัญภายนอกพุทธศาสนา อรรถกฐา [สา.ป. ๒/๔๕๒] แก่เป็น พาล จ ปนิฎกิโต จ ฯและในหน้า ๒๔๕ แสดงนัดกวดกาว่า ว่า พา โล จ ปนิฎกิโต จ กนาสุ รา เทพ อจิฒชฺชูติ วินสนุติ น โหนดุ ปรมมรณ. ข้อความนี้ มีในสันตุกสูตร [ม.ม. ๑๓/๒๕๑] อรรถกาถพระสูตรนั้น [ป. สุ. ๓/๒๕๖] แก้วา พาโล จ ปนิฎกิโต จ นิพนธ์เจิมานา สุขกุฏิ ปลดติ.[บุนธวคุ. ๑/๒๖๐] "สุขและทุกข์ เหมือน นนด้วยทะนาน, สงสารมีที่สุดอันกล่าวมาแล้ว, ความเสื่อมและความเจริญไม่มี, ความเมียงและความด้อยไม่มี, กลุ่มด้วยที่คมชัดไปแล้ว ย่อมคลื่นนั้นเที่ยวปลิว แม้นั้นใด, ทั้งพาลทั้งบัลลิต ก็นั้นเหมือนกัน ยอมห่อคลี่อไป (เอง) สู่สุขกุฏิ." บทนี้สรุปแสดงหลักฐานภายนอกพุทธศาสนา.อรรถกฐา [สา.ป. ๒/๔๕๒] แก้เป็น ปฐมาวิตติ, เรียงใหม่ดังนี้: โทมิติต สุขทุกข์, ปรินุฎโต สัลมโร, นุณี๎ หายวนตุมนี (นายวนวนมนตรี) นุณี๎ อุกาศาวกสิ, เสยกายปี นาม สุขทุกข์ บิดุติ นิพัทิยมานา ปลดติ เอยมวา พาโล จ นินทพเจิมานา สุขทุกข์ ปลดติ.