รายละเอียดเกี่ยวกับบทกวีในพากษายงค์ : หน้า 172/228

ประโยค - อธิบายรายละเอียดเล่ม 2 - หน้า 171 ม. ทกรียาในพากษายงค์ คือบทกวีที่ประกอบด้วย อนุฏ มาน ปัจจัย ตัจจัย อนี ยติ ตุพุ ปัจจัย(ตามแบบ) ใช้อย่างบท คุณนาม, บอกชื่อและบอกเข้าอย่างบทคุณนาม ชื่อที่เรียกแบบปลอกออกไป คือ อัพพันธ์ตริยา เข้ากับนาม บอกเป็นของนาม เข้ากับภริยา กับบอกเข้าในภริยา, เช่น ในสัมพันธ์ตัวอย่างเป็นภาษาไทย ข้อ 2 ตอนที่สัมพันธ์ วิจาร สฏู วิจารนา จิต... ท่านบอก วิจารนา อัพพันธ์ตริยา ใน จิตา จิตา อัพพันธ์ตริยา ของ วิจารา. ๙. บทอนุทร-ลักษณกรีบ บอกชื่อและบอกเข้า (ส่งต่อไป) ในภริยาในพากษาอัหรือในพากษาในลำดับ. ปุพพทกลียา เข้าในภริยา สไปในกิตตเดียวกัน แต่ไม่นิยม บอกเข้าในภริยาๆ ทำไม่เต็มที่ตามลำพัง เช่นสนานกกลริยา อู. ใน สัมพันธ์ตัวอย่างเป็นภาษาไทย ข้อ ๓ ตอนที่สัมพันธ์ โส ปน พาโล เถi ที่สูง อปุสนโจ วิชุ หุตวา อโธมโจ ภูษะเดว ท่านบอก ทิสวา ปุพพากลริยา ในภูษิต. ปริโฉษานกกลริยา เข้าในภริยาในลำดับ ที่มีลักษณะเชนเดียวกับ ปุพพกลริยา. สมานกริยา เข้าในภริยา ที่ทำร่วมกัน. อุปกลริยา เข้าในภริยาที่ทำก่อน. วิเสสนะบอกเข้าเป็นของนาม กิริยาวิเศษณะ เข้าในภริยา. เหตุ เข้าในกริยาที่ต่างกัดกัน.