ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 191 : หน้า 192/228

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 2 - หน้าที่ 191 อ. ที่ 1 ทุจริตมีวิวัฒน์มา เฮส โนม ทามมงส. [ ช.ช. โลหภูมิภูมิ ๒๗/๑๓๓ ] "เราทำได้ ไม่ให้แล้วสิ, เรา ท. นั้น ได้เป็นอยู่รึ?" (ชาตากุฎฐกา [๔/๒๕๔ ] แก่เป็น เยมิ). อ. ที่ 2 เอกสุภใน วิญญูชา บุปผาภิชาสเวทย์ ติอิกชูน อปลาสทุ [ มหาวิภค ๒/๕๕๒] "ถ้ากุฎฐาแมรู้ทันนี้ ไม่กล่าวออกไป เพื่อจะ รุก理解 này้านใช้." (ในมหาวิภคนันต์ ตอนแจกบทมากแสดงว่า เอกสุภใน วิญญูชา ณภาริปลิบ ฯิสน เป็น เอก สุภใน บุปผาภิชาสเวทย์ อติ โค. ปัจจุบัน ทอ สามิวาจน). [2/154] ว่า ปลี้ยน เอกสุภ เจปี วิญญูชา นุปปภูฏาเวทย์ เอ ระ เอดิ วิญญูชา เจปี นุปปภูฏเวทย์ ฯอ โด. ปัจจุบัน ทอ สามิวาจน). [2 ] สัตว์นี้และอัญชลีทั้ง 2 นี้ คำลักษณะ ๆ กันในบางประกาศ เช่น เป็นนารถนะได้, และอีกฝ่ายหนึ่งเป็นลักษณะอีกฝ่ายหนึ่งเป็นนารถ. ในคำอาริกเก่าที่อ้างกล่าวในข้อสัตว์มีจิตตคะแล้ว ญุฑิวง่ายเป็น เธ ได้เหมือนสัตว์ดม. ก็เมื่อสัตว์มีงแปลเป็นปฐมาจแล้ว แต่หากไม่ใช่สัตว์ดม- วิจิตตจริงๆ ตามที่ได้รับสินฐานแล้ว เป็นแต่รูปลักษณ์เหมือนสัตว์ม คือ เอก เพราะยังไม่เคยพบ สุขใจ ญุฑิ ก็แปลเป็นปฐมามี. [3 ] แต่มี่บ็อที่ต่างกันอยู่บ้าง คือสัตว์มปัจจตะมีทางสันนิษฐาน