พระพุทธคุณ และชีวิตสมณะ : หน้า 25/589

ธรระพีระช พระพุทธคุณ ไม่มีประมาณ ๒๔ เถระ ท่านเกิดในตระกูลพราหมณ์ ในแคว้นโกศล พอเจริญวัย แล้ว ท่านก็ได้ฟังธรรมในสำนักของพระเถระผู้อยู่ป่ารูปหนึ่ง เมื่อได้ฟังธรรมแล้ว ก็สามารถไตร่ตรองด้วยปัญญาว่า ชีวิตสมณะเป็นชีวิตที่สงบ ไร้การเบียดเบียน ไร้การ ต่อสู้และการแข่งขัน เป็นชีวิตของผู้รู้ที่มุ่งต่อสู้กับกิเลสในตัว มุ่งบำเพ็ญสมณธรรมเพื่อทำพระนิพพานให้แจ้งอย่างเดียว ทหารทางธรรมช่างแตกต่างจากชีวิตของทหารในทางโลกเหลือ เกิน ทหารทางโลกต้องทําสงครามมีฝ่ามือเปื้อนเลือด ส่วน นักรบกองทัพธรรมเป็นผู้เยือกเย็นด้วยมหากรุณา มีความ สะอาดกาย วาจา ใจ และด้วยความเลื่อมใสในชีวิตสมณะอย่าง สุดซึ้ง ท่านจึงตัดสินใจออกบวชเป็นพระภิกษุ ได้ตั้งใจอุปัฏฐาก พระอุปัชฌาย์อาจารย์ด้วยความเคารพ อยู่มาวันหนึ่ง ท่านไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เห็น งูเห่ากับพังพอนต่อสู้กันจนตายในระหว่างทาง จึงเกิดสังเวช สลดใจว่า สัตว์เหล่านี้ถึงความสิ้นชีวิต เพราะไม่รู้จักการให้อภัย ถ้าไม่โกรธกัน มีความรักกัน ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติสุข เพราะงูและพังพอนมีอาหารที่ไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ครั้นคิดดังนี้ ก็เดินตรึกธรรมะไปเรื่อยๆ จนถึงสำนักของพระผู้มีพระภาคเจ้า พระผู้มีพระภาคเจ้าครั้นทรงทราบอาจาระอันงดงาม