ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 459/589

ธรรมะเพื่อประชา มัจฉา โพธิสัตว์ (บำเพ็ญสัจ บารมี) ៤៥៨ จากอวิชชาคือความไม่รู้ ด้วยการประกาศสัจธรรมที่พระองค์ ทรงค้นพบในวันเพ็ญขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน 5 เมื่อ ๒,๕๐๐ กว่าปีก่อน หากไม่มีบุคคลเช่นพระพุทธองค์บังเกิดขึ้น มนุษยชาติย่อมพบ แต่ความทุกข์เป็นอนันต์ จะไม่พบกับสันติสุขที่แท้จริงได้เลย สัจธรรมที่พระพุทธองค์ทรงค้นพบนั้น ใช่ว่าจะได้มา ง่ายๆ พระองค์ต้องสั่งสมบ่มบารมีถึง ๒๐ อสงไขย 900,000 มหากัป บางชาติต้องทรงสละชีวิต เพื่อให้ได้มาซึ่งการบรรลุ พระสัมมาสัมโพธิญาณ แม้พระชาติสุดท้าย พระองค์ยังต้อง สละความสะดวกสบายที่มีพรั่งพร้อมในพระราชวัง ออกบำเพ็ญ เนกขัมมบารมีนานถึง 5 ปี กว่าจะค้นพบเส้นทางสายกลางที่ ทำให้พระองค์ได้บรรลุธรรม เมื่อพระองค์บรรลุแล้วก็มิได้ หวงแหนไว้แต่เพียงผู้เดียว ทรงมีพระมหากรุณาธิคุณเปิดเผยให้ ชาวโลกทั้งหลาย ได้รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอดในธรรมะที่พระองค์ ได้ตรัสรู้แล้วตามไปด้วย *สมัยหนึ่ง เมื่อครั้งที่พระพุทธองค์ประทับอยู่ที่วัดพระ เชตวันในแคว้นโกศล ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ทำให้สรรพสัตว์ ทั้งหลายต้องลำาบาก ได้รับทุกข์ทรมาน ข้าวกล้าในนาเสียหาย น้ำในสระก็แห้งขอด แม้แต่สระโบกขรณี ใกล้ซุ้มประตูวัด *มก. มัจฉชาดก เล่ม ๕๖ หน้า ๒๐๔