ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
พระพุทธลีลา
๔๗๐
เป็นประหนึ่งว่า ใบ ดอก ผล และคาคบ มีสีเหลืองแก่ที่รดด้วย
สายนํ้าทอง ภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ถือบาตรและจีวร แวดล้อมพระ
ผู้มีพระภาคเจ้า เหล่าภิกษุผู้ยืนแวดล้อมเหล่านั้นต่างเป็นผู้มี
คุณธรรมสูงส่ง คือ มักน้อย สันโดษ ชอบสงัด ไม่คลุกคลีด้วยหมู่
ปรารภความเพียร มีวัตร อดทนต่อถ้อยคําของผู้เตือนตน
มีปกติติเตียนบาป ถึงพร้อมด้วยศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ และ
วิมุตติญาณทัสสนะ
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแวดล้อมด้วยภิกษุสงฆ์ ผู้มี
เสขิยวัตรที่งดงาม จึงทรงรุ่งเรืองสว่างไสวยิ่งนัก ประดุจแท่ง
ทองที่ใสในผ้ากัมพลแดง เหมือนเรือทองที่อยู่ท่ามกลางกลุ่ม
ปทุมแดง และเหมือนปราสาททองที่วงด้วยไพรที่แก้วประพาฬ
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงปราศจากราคะ โทสะ โมหะ เสด็จดำาเนิน
ไปด้วยพุทธลีลาที่หาผู้เสมอเหมือนมิได้ ด้วยพระอาการที่สง่า
งามเหมือนเกสรดอกไม้ที่ใบล้อมไว้ เหมือนดอกกรรณิการ์ที่
เกสรล้อมไว้ เหมือนพญาช้างฉัททันต์ที่มีช้างแปดพันห้อมล้อม
เหมือนพญาหงส์ธตรัฏฐ์ มีหงส์เก้าแสนห้อมล้อม เหมือน
พระเจ้าจักรพรรดิที่มีกองทัพห้อมล้อม เหมือนท้าวสักกเทวราช
ที่หมู่ทวยเทพห้อมล้อม เหมือนหาริตมหาพรหมที่หมู่พรหม
ห้อมล้อม เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญที่หมู่ดาวแวดล้อมฉะนั้น
จากนั้น รัศมีมีวรรณะดังทองคำ ก็พวยพุ่งออกจาก