ธรรมะเพื่อประชา: ตำนานท้าวสักกะ : หน้า 401/589

ธรรมะเพื่อประชา สัก ก ปั ญ ห สู ต ร ตอน ตอนที่ ๑ (ฤา จะสิ้น ท้าวสักกะ) ๔๐๐ ถือพิณสีเหลืองดุจผลมะตูม ตามเสด็จท้าวสักกะผู้จอมเทพไป ท้าวสักกะแวดล้อมด้วยเทพชั้นดาวดึงส์ มีปัญจสินคนธรรพเทพ- บุตรนําเสด็จ ได้อันตรธานจากดาวดึงส์เทวโลก ไปปรากฏที่ ภูเขาเวทิยกะ ด้วยเทวานุภาพ และรัศมีแห่งเทพทั้งหลาย ทำให้ ภูเขาเวทียกะสว่างไสว มีแสงรุ่งโรจน์สว่างโพลงไปถึงหมู่บ้าน ของพราหมณ์ ชาวบ้านโดยรอบพากันกล่าวว่า “วันนี้ภูเขาเวทิยกะได้ลุกโพลงสว่างไสวรุ่งโรจน์ยิ่งกว่า พระอาทิตย์ ทำไมวันนี้ภูเขาเวทียกะ และบ้านพราหมณ์ชื่อ อัมพสณฑ์จึงสว่างไสวนัก” ต่างพากันแปลกใจแต่ก็ไม่รู้สาเหตุ บางคนก็ตกใจมีขนลุกชัน บางคนก็เกิดปีติ ท้าวสักกะจอมเทพได้ตรัสเรียกปัญจสิขคนธรรพเทพบุตร พลางรับสั่งว่า “พ่อปัญจสินะ พระตถาคตทรงปลีกวิเวกอยู่ เธอเป็นเทพที่น่ารักน่าเอ็นดู ให้ล่วงหน้าไปทูลพระตถาคตก่อนว่า เรามาขอเข้าเฝ้า หากพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงอนุญาต พวกเรา จะเข้าเฝ้าในภายหลัง ปัญจสิขคนธรรพเทพบุตรรับสนองเทวโองการแล้ว ก็ ถือพิณเข้าไปทางถ้ำอินทสาล แล้วยืน ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง พลางรำพึงว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงประทับอยู่ไม่ไกลนักไม่ ใกล้นักเพียงเท่านี้ คงจักทรงได้ยินเสียงของเรา จึงยกพิณขึ้น