ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อโพธิญาณ
๔๕๑
บารมี ที่จะได้ทุ่มเทสร้างบารมีอย่างสุดกำลัง สละได้แม้กระทั่ง
ชีวิต
*ในอดีตกาล
ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเป็นพระราชาแห่ง
กรุงพาราณสี พระโพธิสัตว์ดำรงตำแหน่งเศรษฐี เป็นผู้ตั้งอยู่ใน
ศีลในธรรม ได้สร้างโรงทาน 5 แห่ง คือ ที่ประตูเมืองทั้ง ๔ ทิศ
ที่กลางเมือง 9 แห่ง และที่ประตูคฤหาสน์ของท่านอีก ๑ แห่ง
ท่านได้บริจาคมหาทานบารมีแก่คนทั้งหลายทุกวัน และรักษา
อุโบสถศีลเป็นนิตย์ วันหนึ่งขณะคนรับใช้กำลังนำอาหารเช้ามี
รสเลิศมาให้ท่านเศรษฐี พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์หนึ่งเพิ่ง
ออกจากนิโรธสมาบัติ ท่านได้เหาะมาทางอากาศด้วยฤทธิ์เพื่อ
โปรดท่านเศรษฐี
พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ยืนอยู่ที่ซุ้มประตูคฤหาสน์ ท่าน
เศรษฐีเห็นแต่ไกล ปรารถนาจะถวายทาน ทันทีที่คิดจะทำ
ความดี กระแสแห่งความดีนี้ได้กระเทือนไปถึงภพของมาร
มารผู้มีใจบาปทนไม่ได้ ถึงกับสั่นสะท้านคล้ายคนไข้ที่แสลง
น้ำเย็น คิดว่า พระปัจเจกพุทธเจ้าไม่ได้ฉันอาหารมา ๗ วันแล้ว
วันนี้หากไม่ได้อาหารก็จะต้องปรินิพพาน เราจะทำให้พระ
*มก. ขทิรังคารชาดก เล่ม ๕๕ หน้า ๓๗๓