ธรรมะเพื่อประช - พญาวานร โพธิสัตว์ : หน้า 292/589

ธรรมะเพื่อประช พญาวานร โพธิสัตว์ ๒๕๑ ต้นมะม่วงไว้แน่นพลางบอกบริวารว่า “ท่านทั้งหลายจงเหยียบหลัง ของเราไต่ไปอย่างปลอดภัยตามเครือหวายนี้โดยเร็วเถิด” บริวารทั้งปวงได้ฟังดังนั้นจึงไหว้ขอขมา และไต่ไปตาม ตัวพระโพธิสัตว์ ข้ามไปอย่างปลอดภัย เหลือเพียงตัวสุดท้าย ตัวเดียวเท่านั้นที่แอบอิจฉาพระโพธิสัตว์ คอยหาโอกาสทําร้าย ตลอดมาโดยที่ท่านไม่รู้ตัว เมื่อได้โอกาสเช่นนั้น วานรพาลจึง กระโดดลงเหยียบหลังพระมหาสัตว์ด้วยกําลังที่รวดเร็ว ตรงที่ หัวใจอย่างแรง และได้ไต่หลบหนีไป พระโพธิสัตว์ถูกวานรพาล กระทําเช่นนั้นถึงกับหัวใจแตกได้รับทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัส พระราชาบรรทมยังไม่หลับ ทรงเห็นเหตุการณ์ตลอดถึง กับดำริว่า วานรตัวนี้เป็นผู้ที่เสียสละอย่างยิ่งใหญ่ แม้จะเป็น สัตว์เดรัจฉานก็สามารถทำความสวัสดีแก่บริวารโดยไม่คำนึงถึง ชีวิตของตนเอง ไม่ควรที่จะให้ขุนกระบี่นี้พินาศไป จึงรับสั่งให้ นําพญาวานรลงมา คลุมด้วยผ้ากาสาวพัสตร์บนหลัง ให้อาบน้ำ ในแม่น้ำคงคา ดื่มน้ำอ้อย แล้วเอาน้ำมันที่หุงถึงพันครั้งชะโลม บนหลัง ให้นอนบนที่นอนที่ปูด้วยหนังแพะ ส่วนพระโพธิสัตว์มีมหากรุณาที่จะกล่าวเตือนพระราชา จึงพูดว่า “มหาบพิตร ข้าพระองค์ได้ทําหน้าที่ของหัวหน้าแล้ว ธรรมดาของกษัตริย์ ควรแสวงหาความสุขให้แก่รัฐ ยานพาหนะ