การบรรลุพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า : หน้า 207/589

Boประช พระพุทธเจ้าเป็นอจินไตย ๒๐๖ กลางกาย แล้วท่านก็หยุดอย่างนี้ไปเรื่อยๆ หยุดในหยุดๆ เข้าไป เรื่อย จนกระทั่งได้บรรลุเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า มีพระธรรมกายปรากฏ หน้าตักกว้าง ๒๐ วา สูง ๒๐ วา ใสบริสุทธิ์ โตใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพระธรรมกาย ในที่สุดใจของท่านร่อนหลุดจากกิเลสจากอาสวะทั้งหลาย กิเลสอาสวะที่ครอบงำาจิตใจของท่านตามกายต่างๆ ตั้งแต่กาย- มนุษย์ กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม กายธรรมโคตรภู กายธรรมพระโสดาบัน พระสกิทาคามี พระอนาคามี หลุดร่อน ไปหมด ใจของพระองค์ก็สว่างขึ้นไปเรื่อยๆ เมื่อกิเลสถูกขจัด สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ ก็สําเร็จเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์จึงเป็นผู้มีความบริสุทธิ์ล้วน พระบริสุทธิคุณของ พระพุทธองค์จึงไม่มีบุคคลใดจะมาเสมอเหมือนได้ “ธมฺมกาโย อห์ อิติปิ” ตถาคต คือ ธรรมกาย ผู้ใดเห็น ธรรมกาย ผู้นั้นได้ชื่อว่า เห็นพระพุทธเจ้า เพราะฉะนั้น วันวิสาขบูชาจึงเป็นวันของพระพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้แล้วเองโดยชอบ เป็นวันของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว สิ่งที่เราควรจะทำในวันนี้คือ พยายามทําใจให้หยุดให้นิ่งเช่นเดียวกับพระองค์ท่าน จะได้เป็น ปฏิบัติบูชาที่เป็นการบูชาอย่างยอดเยี่ยม พระองค์ทรงแนะนำ อย่างไรเราทำอย่างนั้น ท่านเข้าถึงอย่างไรเราก็เข้าถึงอย่างนั้น ทําใจหยุดใจนิ่งอย่างนี้เรื่อยไป จึงจะได้ชื่อว่ามีความระลึกนึกถึง