มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก : หน้า 264/589

ธรระพี ประช มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก ๒๖๓ พระเจ้าจักรพรรดิก็ทรงปกครองได้ไกลที่สุด มีมหาสมุทรทั้งสี่ เป็นขอบเขต แต่พระตถาคตปกครองโดยมิได้มีขอบเขตจำกัด เพราะเป็นธรรมราชา ปกครองโลกธาตุมากมาย โดยส่วนขวาง ตั้งแต่ภวัคคพรหมลงมาถึงอเวจีเป็นที่สุด ตถาคตเป็นผู้เลิศกว่า สัตว์ทั้งหลาย เพราะไม่มีใครๆ มีส่วนเปรียบด้วยศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ และด้วยวิมุตติญาณทัสสนะของเรา ตถาคตได้หมุนล้อ ธรรมจักรอันยอดเยี่ยม ทรงแนะนำให้หมู่สัตว์ได้ดื่มดำธรรมรส อันยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นวิมุตติรส คือ รสแห่งความหลุดพ้น เข้าถึง ฝังแห่งอมตมหานิพพานอันเป็นเอกันตบรมสุข" พราหมณ์ได้ฟังแล้ว ก็ยังไม่หายสงสัย ได้ทูลถามว่า “พระองค์ได้ตรัสรู้อะไร จึงปฏิญญาว่าเป็นสัมมาสัมพุทธะ” พระบรมศาสดาตรัสตอบว่า “พราหมณ์ ตถาคตตรัสรู้อริยสัจสี่ สิ่งที่ควรรู้ยิ่ง เรารู้ยิ่งแล้ว สิ่งที่ควรละ เราละได้แล้ว สิ่งที่ควร ทำให้แจ้ง เราก็ทำให้แจ้งแล้ว สิ่งที่ควรเจริญ เราเจริญแล้ว เพราะฉะนั้นเราจึงเป็นพระพุทธเจ้า พราหมณ์ ท่านจงกำจัด ความสงสัยในเรา จงน้อมใจเชื่อเถิด การได้เห็นพระสัมมาสัม พุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นการยาก การอุบัติขึ้นแห่งพระสัมมาสัม พุทธเจ้าทั้งหลาย เป็นสิ่งที่หาได้ยากในโลก พราหมณ์ เราเป็น ผู้ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่า เป็นผู้ประเสริฐสุด ย่ำยีมาร และเสนามาร ได้แล้ว จึงมีแต่ความสุขล้วนๆ ไม่มีทุกข์เจือปนเลย”