ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชll
มหาบุรุษ อัครบุรุษแห่งโลก
๒๖๒
ทั้งสองกลับไปมาได้ สอดเข้าช่องพระนาสิก คือ จมูกก็ได้
ทรงแผ่ปิดทั่วมณฑลพระนลาฏ คือ หน้าผาก ก็ได้ แม้เสล
พราหมณ์ได้เห็นลักษณะมหาบุรุษครบทั้ง ๓๒ ประการแล้ว ก็เก็บ
ความเลื่อมใสไว้ในใจลึกๆ ยังไม่กล้าที่จะยอมรับพระพุทธองค์ว่า
เป็นผู้เลิศในโลก พราหมณ์จึงกล่าวชมเชยพระพุทธองค์ เพื่อ
พิสูจน์ว่าเป็นพระพุทธเจ้าหรือไม่ ตามที่เคยได้ยินวิธีนี้มาจาก
พราหมณ์ผู้เฒ่า
“พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงมีพระวรกายบริบูรณ์ มีพระ
รัศมีรุ่งเรือง มีพระฉวีวรรณดั่งทองคำ มหาปุริสลักษณะอันเป็น
เครื่องแตกต่างจากสามัญชน มีอยู่ในพระวรกายของพระองค์ผู้
เป็นนรสุชาติครบถ้วน พระองค์มีพระเนตรผ่องใส มีพระพักตร์งาม
มีพระวรกายตรงดังกายพรหม สง่างามในท่ามกลางหมู่สมณะ
เหมือนพระอาทิตย์ไพโรจน์ฉะนั้น พระองค์มีคุณสมบัติอันสูงสุด
ถึงเพียงนี้ ทําไมจึงมาเป็นสมณะ พระองค์ควรจะเป็นพระเจ้า
จักรพรรดิผู้ประเสริฐ เป็นใหญ่ในแผ่นดินมีมหาสมุทร ๔ เป็น
ขอบเขต ทำไมพระองค์จึงไม่ทรงครอบครองราชสมบัติเล่า”
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า “เสลพราหมณ์ เราเป็น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นพระธรรมราชา ไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่าเรา
ในโลกนี้ และเทวโลก” พระพุทธองค์ทรงอุปมาว่า “พระราชา
องค์อื่นทรงปกครองแผ่นดินร้อยโยชน์บ้าง พันโยชน์บ้าง