การพ้นจากกิเลสและการเข้าถึงพระรัตนตรัย : หน้า 23/589

ธรระพีระช พระพุทธคุณไม่มีประมาณ สัตว์เดียรัจฉานซึ่งเป็นภพภูมิที่ตกต่ำาเหล่านั้น ความเลื่อมใสใน วัตถุที่ควรเลื่อมใสนี้ สามารถปิดประตูอบายภูมิให้กับตัวของ เราเอง และยังทำให้เวียนวนอยู่ในสุคติภูมิอย่างเดียวเท่านั้น เพราะพระรัตนตรัยเป็นที่สุดของบรรดาที่พึ่งทั้งหลายที่มีอยู่ใน โลกนี้ ผู้ที่ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งที่ระลึก มีจิตตั้งมั่นไม่หวั่นไหว ในพระพุทธเจ้า ในพระธรรมคำสอนของพระองค์ และใน พระสงฆ์สาวกผู้สืบทอดพระธรรมคำสอนอันบริสุทธิ์ จึงนับว่า เป็นชีวิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสาระ เพราะสาระของชีวิตอยู่ที่การ ดำรงชีวิตอยู่บนหนทางที่ถูกต้องดีงาม หนทางที่จะนำไปสู่ความ บริสุทธิ์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะทั้งหลายทั้งปวงนั่นเอง ในโลกนี้มีน้อยคนนักที่จะรู้ว่า ตนเองยังตกเป็นบ่าวเป็น ทาสของพญามาร เป็นเหมือนหุ่นที่ถูกเขาเชิด ถูกพญามารเอา กิเลสคือ ความโลภ ความโกรธ ความหลงเข้ามาใส่ ทำให้คิดผิด พูดผิด ทำผิด เลยเกิดการเบียดเบียนกัน น้อยคนนักจะเป็น เชลยผู้รู้ คือรู้ว่า ตนเองกำลังถูกกิเลสบังคับบัญชาอยู่ และหา ทางที่จะหลุดพ้นจากกรอบของอวิชชานี้ให้ได้ ผู้ที่รู้อย่างนี้ คือ ผู้ที่กำลังทำสงครามภายใน มุ่งปราบกิเลสในใจของตนเองอย่าง เดียว เมื่อตนพ้นแล้วจะได้พาสรรพสัตว์ให้พ้นตามไปด้วย บุคคลเหล่านั้น คือพระโพธิสัตว์ทั้งหลาย ที่มุ่งมั่นสร้างบารมี เพื่อให้ได้บรรลุสัมมาสัมโพธิญาณ