ธรรมะเพื่อประชา: มหาสมัยสูตร ค ครั้งที่ ๑ : หน้า 225/589

ธรรมะเพื่อประชา มหาสมัยสูตร ค ครั้งที่ ๑ (ตอน พรหมและเทวาโกลาหล) ๒๒๔ ชื่อว่าการเห็นพระพุทธเจ้า การฟังธรรม และการเห็นหมู่สงฆ์ เป็นทัสสนานุตตริยะ นับว่าเป็นบุญลาภอันประเสริฐของพวกเรา มาเถิด มานมัสการพระผู้มีพระภาคเจ้า และเหล่าพระขีณาสพ กันเถิด ทวยเทพทั้งหลายที่อยู่ในที่ต่างๆ กัน ตั้งแต่ภุมมเทวา รุกขเทวา อากาสเทวา จนถึงเทวดาในสวรรค์ทั้ง 5 ชั้น ต่างเกิดโกลาหล ไม่ว่าจะเป็นเทวดาที่อยู่ในจักรวาลทั้งสิ้น ซึ่งอยู่ในสกลชมพูทวีป ปุพพวิเทหทวีป อมรโคยานทวีป อุตตรกุรุทวีป ในทวีปน้อยทั้ง ๒,000 ทวีป คือ พวกเทวดาที่ อาศัยอยู่ในป่าหิมพานต์ เทวดาผู้ที่อาศัยอยู่ในที่ประมาณกึ่งคาวุต หนึ่งคาวุต กึ่งโยชน์ หนึ่งโยชน์ โดยลำดับต่อกันไป ไล่เรื่อยแม้กระทั่ง เทวดาในนคร ๑๘๙,000 นคร เทวดาที่อยู่ตามซุ้มประตูทั้ง ๙,๙๐๐,๐๐๐ แห่ง เทวดาที่อยู่ตามแผ่นฟ้า ๙๖ แสนโกฏิ และที่ อาศัยอยู่ที่ทะเล ๕๖ แห่ง ต่างมาประชุมกันทั้งหมด จักรวาล ทั้งหมดตั้งแต่แผ่นดินจนถึงพรหมโลก เต็มแน่นไปด้วยพวก เทวดาที่เข้าประชุม เหมือนกล่องเข็มที่เต็มแน่นไปด้วยเข็มจน หาที่ว่างไม่ได้ หรือหากมีใครยืนอยู่ที่พรหมโลก และโยนก้อนหิน เท่าเรือนยอดเจ็ดชั้นลงมาข้างล่าง ต้องใช้เวลานานถึง ๔ เดือน จึงจะถึงแผ่นดิน ห้องจักรวาลใหญ่ขนาดนั้น มีเทวดาอยู่กันเต็ม จนหาที่ว่างไม่ได้เลย