ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
มหาสมัยสูตร ค ครั้งที่ ๔ (ตอน พระพุทธเนรมิต)
๒๕๔
ดิฉันต้องถอยร่นมาโดยลำดับ ได้แช่อยู่ในน้ำลึกถึงคอ ที่หลัง
หมู่บ้านใหญ่ในโรหณนคร ดิฉันได้ยืนฟังอยู่ในน้ำนั่นแหละ”
พระภิกษุถามว่า “ท่านยืนไกลขนาดนั้น จะเห็นพระศาสดา
หรือ” นางตอบว่า “ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ดิฉันเข้าใจว่า พระศาสดา
ทรงแสดงธรรมอยู่ที่ป่าใหญ่ และทรงแลดูดิฉันเสมอๆ”
ภิกษุหนุ่มถามต่อว่า “ในวันนั้นมีเทวดาแสนโกฏิสําเร็จ
แล้วท่านล่ะตอนนั้นสําเร็จพระอรหัตหรือยัง”
พระอรหัต
“ไม่หรอกค่ะ ท่านผู้เจริญ” “แล้วท่านสำเร็จอนาคามิผลกระมัง”
“ไม่หรอกค่ะ ท่านผู้เจริญ” “ถ้าอย่างนั้น ท่านคงสำเร็จ
สกทาคามิผลกระมัง” นางยังคงตอบว่า “ไม่ค่ะ”
ภิกษุรูปนั้นพูดขึ้นว่า “พวกเทวดาที่สำเร็จมรรคสามนี้
นับไม่ได้ ท่านเห็นจะเป็นพระโสดาบันกระมัง” ในวันนั้น เทพธิดา
สําเร็จโสดาปัตติผล แต่นางก็ยังรู้สึกอายที่จะตอบ จากนั้นภิกษุ
หนุ่มได้พูดขึ้นว่า “ท่านช่วยแสดงกายให้อาตมาเห็นได้ไหม”
เทพธิดาตอบว่า “จะแสดงทั้งหมดไม่ได้ ดิฉันจะแสดงแค่
ข้อนิ้วมือเท่านั้น”
จากนั้น นางได้สอดนิ้วมือเข้ามาในถ้ำทางรูกุญแจ
นิ้วมือนั้นมีรัศมีสว่างไสว เหมือนเวลาพระจันทร์พระอาทิตย์ขึ้น
เป็นพันๆ ดวง ก่อนจากไป เทพธิดากล่าวว่า “ท่านเจ้าคะ ท่าน