ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 59/589

ธรรมะเพื่อประชา พระพุทธคุณ ต อ น ผู้สมบูรณ์ ด้วยวิชชาและจรณะ ៥៨ เจโตปริยญาณ คือ รู้วาระจิตของผู้อื่น ปุพเพนิวาสานุสติญาณ คือ ความรู้ที่สามารถระลึกชาติ หนหลังได้ว่า ชาติไหนเกิดเป็นอะไร ทิพพจักขุ คือ ตาทิพย์ พระองค์ทรงสามารถมองเห็น ทุกสิ่งได้หมด ไม่ว่าจะอยู่ใกล้ไกลอย่างไร และทรงระลึกชาติ หนหลังของสัตว์อื่นได้ อาสวักขยญาณ คือ ความรู้ที่ทำลายอาสวะให้หมดสิ้น คือ ทรงขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปไม่มีเหลือในกมลสันดาน ของพระองค์แม้แต่นิดเดียว ดังที่ได้ตรัสกับสคารวมาณพว่า “เมื่อจิตเราเป็นสมาธิ บริสุทธิ์ ผุดผ่อง หลุดพ้นจากกิเลสแล้ว ก็มีญาณหยั่งรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว รู้ชัดว่าชาติสิ้นแล้ว กิจที่ควร ทำได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นไม่มี” ด้วยคุณวิเศษ ๔ ประการนี้ ทำให้พระองค์ทรงเป็นที่พึ่ง ที่ระลึกอันยิ่งใหญ่ของสัตวโลก ไม่มีผู้ใดยิ่งกว่า ที่เป็นเช่นนี้ เพราะพระองค์ทรงรักในการฝึกฝนอบรมตนเองมานับภพนับ ชาติไม่ถ้วน ดังเช่น ครั้งเมื่อพระโพธิสัตว์ได้เสวยพระชาติเป็น ปุโรหิตของพระเจ้าพาราณสี ท่านเป็นมหาปุโรหิตผู้ที่มีความ *มก. สีลวีมังสชาดก เล่ม ๕๔ หน้า ๕๘๓