ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 433/589

ธรรมะเพื่อประชา จักษุ ข อ ง พระพุทธเจ้า ๔๓๒ มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และความปลอดภัยในชีวิต จึงพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึก ที่แท้จริง แต่หลายชีวิตก็ยังไม่รู้ว่า ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงนั้น คือสิ่งใด อยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการใด จึงแสวงหา กันวุ่นวาย และเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน แต่ถ้าทุกคนในโลก ได้รู้จักที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดว่า คือ พระรัตนตรัย และมีโอกาส ได้ประพฤติปฏิบัติธรรมจนกระทั่ง กาย วาจา ใจ ของทุกๆ คน สะอาดบริสุทธิ์ผ่องใส ตั้งมั่นอยู่ในกลางธรรมกาย เต็มเปี่ยมไป ด้วยสติ และปัญญาบริสุทธิ์ เมื่อทำได้เช่นนี้ ชีวิตของทุกคน ย่อมจะประสบแต่ความสุขความเจริญรุ่งเรือง มีวาระพระบาลีใน ขุททกนิกาย มหานิทเทส ว่า “น ตสฺส อทิฏฐิมิธตถิ กิญจิ อโถ อวิญญาตมมานิต พั สพฺนํ อภิญญาสิ บทตถิ เนยย่ ตถาคโต เตน สมนฺตจกฺขุ สิ่งอะไรๆ ในไตรโลกธาตุนี้ อันพระปัญญาจักษุของ พระตถาคตไม่เห็นนั้น ย่อมไม่มี อนึ่ง ธรรมชาติอะไรๆ ที่ควรรู้ อันพระพุทธญาณไม่รู้แจ้ง ย่อมไม่มี ธรรมชาติที่ควรแนะนำ ใดมีอยู่ พระตถาคตทรงทราบธรรมชาติที่ควรแนะนำทั้งหมด