ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
มหาสมัยสูตร ครั้งที่ ๒ (ตอนรายนามเหล่าเทวา)
๒๓๕
เห็นได้หนึ่งแสน บางกลุ่มเห็นได้ไม่มีที่สุด
พระบรมศาสดาทรงใคร่ครวญรู้เหตุนั้นจึงตรัสว่า “ดูก่อน
ภิกษุทั้งหลาย หมู่เทวดาที่มาชุมนุมกันมีมากมายเหลือเกิน
รู้ญาณของเธอเห็นได้ไม่เท่ากัน
เราจักบอกพวกเธอตามลำดับ
ตอนนี้มียักษ์ ๓,๐๐๐ ที่เป็นภุมมเทวดา อาศัยอยู่ในกรุงกบิลพัสดุ์
มียักษ์ 5,000 ที่อาศัยอยู่ในเขาเหมวัต ยักษ์ ๓,๐๐๐ ที่อาศัยอยู่
ที่เขาสาตาคิรี ยักษ์เหล่านั้นรวมทั้งหมดเป็น ๑๖,๐๐๐ ตน มี
ผิวพรรณแตกต่างกัน มีฤทธิ์ มีอานุภาพ มีรัศมี มียศ มีใจยินดี
มุ่งหน้ามาสู่ที่นี่ ซึ่งเป็นที่ประชุมแห่งภิกษุทั้งหลาย
มียักษ์อีก ๕๐๐ ตน อยู่ที่เขาวิศวามิตร ยักษ์ชื่อกุมภีร์
อยู่ในกรุงราชคฤห์ อาศัยเขาเวปุลละ ยักษ์มากกว่าแสนไปเฝ้า
ยักษ์กุมภีร์นั้น แม้ยักษ์ชื่อกุมภีร์อาศัยอยู่ในกรุงราชคฤห์พร้อม
กับบริวารก็ได้มายังที่นี้ พวกนาคที่อยู่ในสระชื่อนางสะ และอยู่
ในเมืองไพสาลีพร้อมบริษัทแห่งตัจฉกนาคราชก็มา พวกนาค
ตระกูลกัมพล และตระกูลอัสดรก็มา พวกนาคที่อยู่ที่ท่าปายาคะ
พร้อมกับหมู่ญาติก็มา พวกนาคในแม่น้ำยมุนา ตระกูลธตรฐผู้มี
ยศก็มา เอราวัณเทพบุตรก็มา
พญาครุฑมาทางเวหาถึงท่ามกลางป่า พญาครุฑเหล่านั้น
มีชื่อว่า จิตรสุบรรณ ได้มีการอภัยระหว่างพญาครุฑกับพวก