ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระอรหันต์ของโลก
២៦៩
คำว่า อรห์ เป็นเนมิตกนาม พระมารดาไม่ได้ตั้งชื่อให้
พระพุทธองค์ แต่เป็นพระนามที่เกิดขึ้นมาเอง พร้อมกับการที่
พระองค์ได้บรรลุพระสัมมาสัมโพธิญาณ ที่ว่าเป็นพระอรหันต์
หมายถึง เป็นผู้ห่างไกลจากกิเลส เพราะทรงเข้าถึงกายธรรมอรหัต
ที่เป็นเหตุให้ขจัดกิเลสอาสวะให้หมดสิ้นไปได้ แต่คนทั่วไปยังถูก
อวิชชาครอบงำาอยู่ มีกิเลสเครื่องร้อยรัดมากมาย และกิเลสใน
กายของแต่ละคนก็มีความหยาบ และละเอียดแตกต่างกันไป
ตั้งแต่กายมนุษย์หยาบก็มีอภิชฌา พยาบาท มิจฉาทิฏฐิที่หมัก
ดองอยู่ในใจ ทำให้ไม่สามารถหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งหลายไปได้
หากเป็นกายทิพย์ มีโลภะ โทสะ โมหะ กิเลสในกายรูปพรหม
คือ ราคะ โทสะ โมหะ กิเลสในกายอรูปพรหมก็เบาบางลง
มีกามราคานุสัย ปฏิฆานุสัย อวิชชานุสัยห่อหุ้มอยู่
เมื่อใจหยุดนิ่งหนักขึ้นไป กิเลสในกายต่างๆ เหล่านั้นก็
หลุดร่อน และเข้าไปถึงกายธรรมโคตรภู่ที่ใสเป็นแก้วใสเป็นเพชร
มีลักษณะคล้ายพุทธปฏิมากรเกตุดอกบัวตูม ใสเกินใส สวยเกินสวย
งามกว่ากายต่างๆ ที่กล่าวมาแล้วข้างต้น เมื่ออาศัยกายธรรม
โคตรภูพิจารณาอริยสัจ ๔ ในกายมนุษย์ละเอียดด้วยการทําใจ
หยุดนิ่ง เมื่อบริสุทธิ์มากจิตก็หลุดร่อนจากสักกายทิฏฐิ วิจิกิจฉา
สีลัพพตปรามาส จิตก็ตกศูนย์วูบ ถูกดูดเข้าไปเป็นอันหนึ่งอัน
เดียวกับกายธรรมพระโสดาบัน เป็นพระอริยบุคคลเบื้องต้นแล้ว