ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
พระพุทธคุณ ตอน พระคุ้มครอง
အာ အာ
วันหนึ่ง พ่อของเด็กที่นับถือพระพุทธเจ้าเทียมเกวียน
ออกไปตัดฟืนนอกเมืองโดยพาเขาไปด้วย เมื่อได้ฟินเต็มเกวียนแล้ว
ระหว่างเดินทางกลับได้หยุดพัก และปล่อยโคให้พักกินน้ำกิน
หญ้าในที่ใกล้ๆ ป่าช้านั้น โคของเขาได้ตามฝูงโคอื่นๆ เข้าเมืองไป
เมื่อรู้ว่าโคของตนหายไป พ่อจึงให้ลูกชายเฝ้าเกวียนไว้ ส่วนตน
ออกเที่ยวตามหาโคจนเย็น ครั้นจะกลับออกไปนอกเมือง ประตู
เมืองปิดเสียก่อน จึงออกไปไม่ได้ ฝ่ายลูกรอจนง่วง จึงคลาน
เข้าไปนอนหลับอยู่ใต้เกวียนเพียงลำพัง
สมัยนั้นในกรุงราชคฤห์ เวลากลางคืนจะเต็มไปด้วย
อมนุษย์ คืนนั้นมียักษ์ ๒ ตน ออกหากินในป่าช้า ตนหนึ่งเป็น
สัมมาทิฏฐิ อีกตนหนึ่งเป็นมิจฉาทิฏฐิ ยักษ์มิจฉาทิฏฐิเห็นเด็ก
นอนหลับก็ตรงเข้าไปจะจับเด็กกินเป็นอาหาร ยักษ์สัมมาทิฏฐิ
รีบห้ามไว้ แต่ยักษ์มิจฉาทิฏฐิไม่ฟังตรงเข้าไปลากเด็กออกมา
เด็กตกใจจึงอุทานด้วยความคุ้นเคยว่า “นโม พุทธสุส” เพราะ
ความที่ตนได้สั่งสมพุทธานุสติอยู่เนืองนิตย์ ทันทีที่ยักษ์ได้ยิน
พระนามของพระพุทธเจ้าเท่านั้น ก็สะดุ้งหวาดกลัวรีบถอยห่าง
ออกมาทันที
ยักษ์สัมมาทิฏฐิจึงบอกว่า “ท่านได้ทํากรรมหนักเสียแล้ว
ได้ล่วงเกินเด็กผู้มีพระพุทธเจ้าอยู่ในใจ จะต้องทำความดีเพื่อ