ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ชีวิต พระปัจเจกพุทธเจ้า (๑)
๓๗๑
ปกติของผู้ที่เป็นบัณฑิตนักปราชญ์ ท่านจะเป็นผู้ที่ใช้
ชีวิตอยู่อย่างไม่ประมาท ประกอบไปด้วยปัญญา มองเรื่องราว
ต่างๆในโลกอย่างแจ่มแจ้ง เข้าใจในชีวิตของมนุษย์และสรรพสัตว์
ทั้งหลายได้เป็นอย่างดีอีกทั้งจะดำรงตนให้เป็นประโยชน์แก่ตนเอง
และผู้อื่น ให้ชีวิตในแต่ละวันผ่านไปอย่างมีคุณค่า ไม่ปล่อยผ่าน
ไปอย่างไร้ค่า จะมีใจมุ่งตรงต่อหนทางของพระนิพพาน ตั้งมั่น
อยู่ในธรรมอันงาม สํารวมในศีล เพื่อเพิ่มพูนบุญบารมีให้กับตนเอง
ท่านจะหมั่นทำไปเรื่อยๆ จนกว่าจะบรรลุถึงเป้าหมายที่วางเอาไว้
ดังนั้น เราจะมาศึกษาความเป็นอยู่ของพระอริยเจ้า
ประเภทหนึ่ง ที่ท่านเป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ นั่นคือ เรื่องราวชีวิต
ของพระปัจเจกพุทธเจ้า ว่าท่านมีความเป็นมาอย่างไร เมื่ออุบัติ
ขึ้นแล้วในโลก ท่านใช้ชีวิตอยู่อย่างไร สถานที่พำนักของท่านอยู่
ที่ใหน มีสิ่งแวดล้อมเป็นเช่นไร
*กว่าจะมีพระปัจเจกพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นในโลกนั้น ไม่ใช่
เรื่องง่ายๆ อย่างน้อยท่านจะต้องใช้เวลาสร้างบารมีถึง
๒ อสงไขยกับอีก ๑๐๐,๐๐๐ มหากัป เมื่อสมัยที่เกิดมาสร้าง
บารมีนั้น ท่านเป็นผู้ที่รักบุญมาก ทำบุญกันทุกอย่าง แต่จะมี
อุปนิสัยที่มักน้อยสันโดษ ไม่ชอบที่จะคลุกคลีหรือสั่งสอนผู้ใด
*มก. อรรถกถาโปตลิยสูตร เล่ม ๒๐ หน้า ๘๙