ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรระพี ประช
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ ศ
สิ ท ธิ ท ค ว ร บูชา
๓๖๕
ของพระผู้มีพระภาคเจ้าบ้าง
จะได้นำกลับไปประดิษฐาน เพื่อให้
มหาชนได้สักการบูชา จะได้มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง มีสวรรค์
เป็นที่ไปในเบื้องหน้า
เนื่องจากโทณพราหมณ์ได้แบ่งพระบรมสารีริกธาตุไป
หมดแล้ว เหลือแต่พระอังคารเท่านั้น พวกทูตมาแล้วก็ไม่ยอม
ให้เสียเที่ยว คิดว่าดีกว่าไม่ได้อะไรกลับไป จึงชักชวนกันกวาด
พระอังคารกลับไปบูชา สรุปแล้ว พระสถูปบรรจุพระบรมสารี
ริกธาตุในสมัยแรกๆ มี ๔ แห่ง รวมที่บรรจุทะนานทอง และ
พระสถูปบรรจุพระอังคารจึงเป็น ๑๐ แห่ง เมื่อกษัตริย์แต่ละ
พระองค์ทรงอัญเชิญพระบรมสารีริกธาตุกลับไปแล้ว ต่างทําการ
ก่อสร้างพระสถูปเจดีย์ และทำการฉลองกันตลอด ๗ วัน ๗ คืน
*อานิสงส์ในการบูชาพระบรมสารีริกธาตุ ไม่ใช่ของพอดี
พอร้ายถ้าบูชาด้วยจิตเลื่อมใสกันจริงๆ จะบังเกิดเป็นอานิสงส์ใหญ่
เหมือนตัวอย่างของ พระสปริวาริยเถระ เมื่อท่านได้บรรลุธรรม
เป็นพระอรหันต์ และได้ระลึกชาติไปดูภาพการสร้างบารมีใน
อดีตของตัวท่านว่า ได้สั่งสมบุญอะไรไว้บ้างจึงทำให้ได้บรรลุ
พระอรหัต ท่านได้พบว่าตัวท่านเคยบำเพ็ญบุญในศาสนาของ
พระพุทธเจ้ามาหลายพระองค์ โดยเฉพาะในยุคสมัยของพระ
*มก. สปริวาริยเถราปทาน เล่ม ๗๑ หน้า ๔๔๗