ข้อความต้นฉบับในหน้า
Boประช
ห น ท า ง ข อ ง พุทธะ
๓๒๖
แต่วิสัยของผู้ที่มีจิตใจสูงส่ง
มุ่งที่จะทำตนเองให้หลุดพ้น
จากกิเลสอาสวะ และรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปสู่ฝั่งนิพพานนั้น ท่านจะ
ทำทานแต่ละภพแต่ละชาติไม่เหมือนคนทั่วไปทำกัน เรามักจะ
ได้ยินได้ฟังว่า ในแต่ละภพแต่ละชาติของท่านนั้น ท่านสละได้
แม้กระทั่งชีวิต เพื่อให้ได้มาซึ่งการได้บรรลุธรรมอันประเสริฐ
*เหมือนในสมัยของพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงมี
รัศมีกายสว่างไสวเรืองรองกลบหมื่นโลกธาตุตลอดเวลา พระ
สรีระของพระพุทธองค์สูง ๔๘ ศอก ทรงตรัสรู้ใต้ต้นไม้กากะทิง
ทรงยังสรรพสัตว์ให้บรรลุธรรม เข้าสู่นิพพานกันมากมายนับไม่
ถ้วน พระโพธิสัตว์เจ้าของเราทั้งหลาย ก็ได้บังเกิดในยุคสมัยนั้น
เหมือนกัน พระองค์ทรงเสวยพระชาติเป็นพราหมณ์ชื่อ สุรุจิ
สุรุจิพราหมณ์ ได้ยินกิตติศัพท์ของพระพุทธองค์ จึงพา
บริวารไปร่วมฟังธรรมกับสาธุชน หลังจากฟังพระธรรมเทศนา
แล้วเกิดจิตเลื่อมใส ได้ทูลนิมนต์พระบรมศาสดาให้เสด็จไปเสวย
ภัตตาหารที่บ้าน พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสถามว่า “พราหมณ์
สาวกของเรามีมากถึงแสนโกฏิรูป เธอต้องการภิกษุไปฉัน
ภัตตาหารที่บ้านจำนวนเท่าไร”
*มก. ชาตกัฏฐกถา เล่ม ๕๕ หน้า ๕๓